Een goed begin!
Door: Ronald en Sabrina
Blijf op de hoogte en volg ro en sab
28 November 2008 | Chili, Puerto Natales
Hola Amigos y Amigas,
¿Que tal?
Na 10 gezellige dagen in Nederland met veel etentjes en echt nederlands weer, vlogen we naar Santiago de Chile. Na een 19 uur durende vlucht zonder 1 cm extra beenruimte kwamen we volledig uitgerust aan in Chili. Nadat we volledig besnuffeld waren door de Chileense labradors, mochten we onze eerste stap zetten op Zuid Amerikaanse bodem. Het weer veranderde (godzijdank) en iedereen sprak latijnsamerikaans Spaans. En dit is toch van een ander soort dan wat Sab heeft geleerd op school. Engels is no, no. Dus moesten we ons wel verstaanbaar maken met het beetje Spaans dat we konden. Het mooie is hiervan is, dat zodra ze horen dat je een beetje Spaans kan spreken, er volledige volzinnen in een ongekend hoog tempo op je afgevuurd worden waar je natuurlijk maar een paar woorden van meekrijgt….si, si. Dat belooft nog wat!
Van Santiago naar Valdivia.
Een onderkomen voor de eerste nachten hadden we al gevonden bij onze Heineken herder (Jose Morales) in Chili. Hij zorgde ervoor dat onze eerste dagen in Zuid Amerika volledig voorzien waren van nederlandse ondertiteling. Daarnaast had hij voor ons een guided toer door Santiago in petto met een spetterende local-escudo-kroegentocht als afsluiting, waarbij we alle Chileense bieren voorbij hebben zien komen (behalve Heineken, en dat is toch raar….). Joost onwijs bedankt voor de gezellige dagen! De stad Santiago is schoon, veilig en doet nogal westers aan (denk aan iets wat lijkt op Barcelona). De Chilenen zijn erg behulpzaam en rustig. Het eten bestaat voornamelijk uit VEEL vlees en een top snack die op iedere straathoek te krijgen is, is de completo (een hotdog met advocado) en een empanada (deegrol met vlees vulling). Aangezien we niet iedere dag een 500gr steak met vette patat willen eten (ook omdat ons budget dat niet toelaat) koken we vaak zelf.
Dat kan prima bij een van de vele hospedajes (guesthouses) in Chili. Je logeert/leeft dan namelijk samen in een groot huis waar de familie zelf ook in woont. Een erg leuke ervaring, omdat je zo veel meekrijgt van hoe de gemiddelde Chileense familie leeft en tevens goed voor een gratis cursus Spaans . De hospedajes dragen negen van de tien keer een meisjesnaam, zien er van de buitenkant ietwat bouwvallig uit en zijn vaak qua inrichting nogal gedateerd, maar wel super knus. Denk aan een houtgestookt fornuis en spreuken aan de muur.
Op aanraden van onze guide Jose en zijn vrouw (Alicia) zijn we afgereisd naar Valparaiso, ongeveer 150km van Santiago. Een super leuk stadje met een lelijke haven en ongekend veel zwerfhonden. De schoonheid van het dorp zit `m in de stijle straatjes gevuld met huizen gebouwd van golfplaten die geverfd zijn in alle kleuren van de regenboog en de onwijs mooie muurschilderingen. Na twee dagen rondgewandeld te hebben en ons Spaans wat geoefend te hebben op de locals hebben we op het busstation een kaartje gekocht onder het motto ; zover mogelijk weg, voor zo weinig mogelijk geld. Pucon werd de bestemming, richting het meren- en vulkanengebied van zuid/midden Chili.
Pucon ligt letterlijk aan de voet van de nog steeds rokende Villaricca vulkaan. Hier hebben we een zware wandeling gemaakt en wat liggen bakken op het zwarte strand van een van de meren. Wat ons steeds meer opviel was hoeveel Duitsers er in Chili wonen. Je vindt wel zo´n beetje in ieder dorp wel een Bockwurst von Heinrich of kaffee mit kuchen imbiss.
Via Valdivia aan de kust van Chili hebben we de doorsteek gemaakt naar Bariloche in Argentinie. In het stadje Valdivia is verder weinig te zien, maar tot onze verbazing lagen er 20 (levende) zeeleeuwen op de vismarkt. Zeeleeuwen zijn luie beesten en hebben hier hun natuurlijk drang tot het vangen van vis veruild voor een dagje rondglibberen op de AlbertCuypmarkt van Chili , al loerend op de restjes visafval. En geef ze eens ongelijk! Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan.
Argentinie.
De rit door de Andes naar Bariloche (Argentinie) was onwijs mooi en na wat paspoortformaliteiten kwamen we dan aan in het land van de tango, Máxima´s, gaucho´s, en natuurlijk de steak! Waren we net een beetje gewend aan het Chileense Spaans, dan is het Argentijnse Spaans wel weer even andere koek. Ze slikken veel letters in en spreken woorden weer totaal anders uit (volgens Ronald de twentse variant op het Spaans). De Argentijnen zijn een mix van Spanjaarden, Italianen en Fransen dus mucho temperamento tijdens het communiceren met elkaar. In Chili kregen we nog netjes voorrang als voetganger bij het oversteken ,in Argentinie word je volledig genegeerd door de van links aanstormende Renault 12 uit 1974 (wat overigens hier de gemiddelde leeftijd is van een auto). Mocht je ooit nog het idee hebben om naar Argentinie omdat het zo goedkoop is, dan moeten we je helaas teleurstellen want dan ben je te laat. Het is over het algemeen nog duurder dan Chili en daarmee waarschijnlijk het duurste land van Zuid Amerika. De prijzen zijn het afgelopen jaar verdubbeld, wat het voor de backpacker niet echt gemakkelijk maakt om op een budget te leven. Maar een top-steak uit de buurtsuper met een fles wijn voor 2 euro maakt toch een heleboel goed.
De plaats Bariloche zelf is een nogal toeristisch gebeuren met huizen in Zwiterse stijl (veel hout) maar de ligging is echt fantastisch. De uitzichten zijn adembenemend; groene heuvels, blauwe meren en de Andes op de achtergrond, top!
Vanuit hier wilden we graag de routa 40 (de bekende route die Che Guevara op zijn motorfiets reed) langs de Andes naar beneden volgen, maar dat bleek niet al te gemakkelijk met het openbaar vervoer. Alle bussen rijden namelijk langs de kustlijn ipv de korste route over de 40. Via de wat omslachtige route kwamen wij na een ultraluxe (warm eten en rode wijn aanboord) maar 30 uur durende busreis aan in El Calafate (Zuid-Patagonie). 30 uur in de bus klinkt lang (en is het ook) maar de afstanden zijn hier echt inmens groot! Maar met dergelijke luxe bussen is het wel te doen….
Het landschap hier in Zuid-Patagonie is ronduit adembenemend. Aan de ene kant de Andes, aan de andere kant, zover je kunt kijken, zie je uitgestrekte droge vlaktes. De bus reed bijvoorbeeld 8 uur lang zonder stop door een totaal vlak en kurkdroog landschap met af en toe 1 lama of een struisvogel. Na een paar uur slapen kun je wakker worden zonder enige verandering te zien. Echt heel apart.
Je komt naar El calafate voor maar een ding en dat is de Perito Moreno gletsjer. Dit is een van de weinige groeiende gletsjers ter wereld. En daarnaast is hij gewoon ongekend groot,, 5km breed en 14km lang! We dachten dat de gletsjers die we in Nieuw Zeeland hadden gezien groot waren, maar deze leken meer op ijsblokjes in vergelijking bij dit natuurgeweld. Het mooiste van de Perito Moreno is wel dat deze jongen elke dag 2m vooruitschuift. Als je een half uur staat te kijken, vallen er ijsblokken ter grote van volkswagenbusjes met veel lawaai in het water, echt vet!
Chili (Torres del Paine)
Vanuit hier pakten we de bus naar Puerto Natales (terug Chili in) om daar een trekking te lopen (de bekende¨W¨) in het nationale park Torres del Paine. Deze trekking kun je zo lang maken als je zelf wilt, maar het minimum is wel 4 dagen, want de te lopen afstand beslaat zo´n 80km door berggebied. Op zich voor ons als ervaren alpinisten een eitje, ware het niet dat we nu volledig zelfvoorzienend moesten zijn (vooral omdat dit het goedkoopste is). We zijn vanuit Nederland natuurlijk goed voorbereid vertrokken met echte hike kleding (lees: warmste kledingstuk is een dikke trui van de HM) dus waren we genoodzaakt alle campingspullen te huren bij de lokale campingboer voor een appel en een ei.
Daar gingen we dan….Bepakt met een kindertentje, 2 ultra dunne matjes, 2 slaapzakken (waarvan we niet wisten of ze warm genoeg zouden zijn), 2 (niet) waterdichte jassen en 12 maaltijden in poedervorm. Kortom er was nog net plek in de rugzak voor 1 schone onderbroek, 1 string, een paar sokken en 2 blikjes bier. De daarop volgende vier dagen waren helemaal te gek! Het landschap is zo onbeschrijvelijk mooi en divers. Van kaarsrechte rotspartijen (de Torres) tot knalblauwe meren en lawines die je overdag kon zien en vanuit je tentje ´s avonds kon horen (echt heel speciaal). Het was echt back to nature: slapen op de grond, koken en eten uit 1 pannetje en je fles water rechtstreeks vullen uit de bergstroom. Bij gebrek aan toiletten ben je genoodzaakt om op sommige plekken te ´´schijten´´ in de natuur. Dit heeft eigenlijk alleen maar voordelen: het is schoner dan een gemiddeld zuidamerikaans toilet en ´´you can´t beat the views!´´
Momenteel verblijven we bij Hospedaje Dumestre in Puerto Natales, een soort van reallife chileense Fawlty Towers, waar we ons prima vermaken en helemaal dubbel liggen om het reilen en zeilen van deze toko. De foto volgt nog….
Zondag vliegen we naar Buenos Aires om onze trip naar het noorden van Zuid Amerika (Bolivia en Peru) te vervolgen.
FOTO´S Chili & Argentinie
http://picasaweb.google.com/ronaldensabrina/ChiliArgentinie
Hasta Luego!
Muchos besos Ronald y Sabrina
P.s Oma de sokken waren top.
¿Que tal?
Na 10 gezellige dagen in Nederland met veel etentjes en echt nederlands weer, vlogen we naar Santiago de Chile. Na een 19 uur durende vlucht zonder 1 cm extra beenruimte kwamen we volledig uitgerust aan in Chili. Nadat we volledig besnuffeld waren door de Chileense labradors, mochten we onze eerste stap zetten op Zuid Amerikaanse bodem. Het weer veranderde (godzijdank) en iedereen sprak latijnsamerikaans Spaans. En dit is toch van een ander soort dan wat Sab heeft geleerd op school. Engels is no, no. Dus moesten we ons wel verstaanbaar maken met het beetje Spaans dat we konden. Het mooie is hiervan is, dat zodra ze horen dat je een beetje Spaans kan spreken, er volledige volzinnen in een ongekend hoog tempo op je afgevuurd worden waar je natuurlijk maar een paar woorden van meekrijgt….si, si. Dat belooft nog wat!
Van Santiago naar Valdivia.
Een onderkomen voor de eerste nachten hadden we al gevonden bij onze Heineken herder (Jose Morales) in Chili. Hij zorgde ervoor dat onze eerste dagen in Zuid Amerika volledig voorzien waren van nederlandse ondertiteling. Daarnaast had hij voor ons een guided toer door Santiago in petto met een spetterende local-escudo-kroegentocht als afsluiting, waarbij we alle Chileense bieren voorbij hebben zien komen (behalve Heineken, en dat is toch raar….). Joost onwijs bedankt voor de gezellige dagen! De stad Santiago is schoon, veilig en doet nogal westers aan (denk aan iets wat lijkt op Barcelona). De Chilenen zijn erg behulpzaam en rustig. Het eten bestaat voornamelijk uit VEEL vlees en een top snack die op iedere straathoek te krijgen is, is de completo (een hotdog met advocado) en een empanada (deegrol met vlees vulling). Aangezien we niet iedere dag een 500gr steak met vette patat willen eten (ook omdat ons budget dat niet toelaat) koken we vaak zelf.
Dat kan prima bij een van de vele hospedajes (guesthouses) in Chili. Je logeert/leeft dan namelijk samen in een groot huis waar de familie zelf ook in woont. Een erg leuke ervaring, omdat je zo veel meekrijgt van hoe de gemiddelde Chileense familie leeft en tevens goed voor een gratis cursus Spaans . De hospedajes dragen negen van de tien keer een meisjesnaam, zien er van de buitenkant ietwat bouwvallig uit en zijn vaak qua inrichting nogal gedateerd, maar wel super knus. Denk aan een houtgestookt fornuis en spreuken aan de muur.
Op aanraden van onze guide Jose en zijn vrouw (Alicia) zijn we afgereisd naar Valparaiso, ongeveer 150km van Santiago. Een super leuk stadje met een lelijke haven en ongekend veel zwerfhonden. De schoonheid van het dorp zit `m in de stijle straatjes gevuld met huizen gebouwd van golfplaten die geverfd zijn in alle kleuren van de regenboog en de onwijs mooie muurschilderingen. Na twee dagen rondgewandeld te hebben en ons Spaans wat geoefend te hebben op de locals hebben we op het busstation een kaartje gekocht onder het motto ; zover mogelijk weg, voor zo weinig mogelijk geld. Pucon werd de bestemming, richting het meren- en vulkanengebied van zuid/midden Chili.
Pucon ligt letterlijk aan de voet van de nog steeds rokende Villaricca vulkaan. Hier hebben we een zware wandeling gemaakt en wat liggen bakken op het zwarte strand van een van de meren. Wat ons steeds meer opviel was hoeveel Duitsers er in Chili wonen. Je vindt wel zo´n beetje in ieder dorp wel een Bockwurst von Heinrich of kaffee mit kuchen imbiss.
Via Valdivia aan de kust van Chili hebben we de doorsteek gemaakt naar Bariloche in Argentinie. In het stadje Valdivia is verder weinig te zien, maar tot onze verbazing lagen er 20 (levende) zeeleeuwen op de vismarkt. Zeeleeuwen zijn luie beesten en hebben hier hun natuurlijk drang tot het vangen van vis veruild voor een dagje rondglibberen op de AlbertCuypmarkt van Chili , al loerend op de restjes visafval. En geef ze eens ongelijk! Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan.
Argentinie.
De rit door de Andes naar Bariloche (Argentinie) was onwijs mooi en na wat paspoortformaliteiten kwamen we dan aan in het land van de tango, Máxima´s, gaucho´s, en natuurlijk de steak! Waren we net een beetje gewend aan het Chileense Spaans, dan is het Argentijnse Spaans wel weer even andere koek. Ze slikken veel letters in en spreken woorden weer totaal anders uit (volgens Ronald de twentse variant op het Spaans). De Argentijnen zijn een mix van Spanjaarden, Italianen en Fransen dus mucho temperamento tijdens het communiceren met elkaar. In Chili kregen we nog netjes voorrang als voetganger bij het oversteken ,in Argentinie word je volledig genegeerd door de van links aanstormende Renault 12 uit 1974 (wat overigens hier de gemiddelde leeftijd is van een auto). Mocht je ooit nog het idee hebben om naar Argentinie omdat het zo goedkoop is, dan moeten we je helaas teleurstellen want dan ben je te laat. Het is over het algemeen nog duurder dan Chili en daarmee waarschijnlijk het duurste land van Zuid Amerika. De prijzen zijn het afgelopen jaar verdubbeld, wat het voor de backpacker niet echt gemakkelijk maakt om op een budget te leven. Maar een top-steak uit de buurtsuper met een fles wijn voor 2 euro maakt toch een heleboel goed.
De plaats Bariloche zelf is een nogal toeristisch gebeuren met huizen in Zwiterse stijl (veel hout) maar de ligging is echt fantastisch. De uitzichten zijn adembenemend; groene heuvels, blauwe meren en de Andes op de achtergrond, top!
Vanuit hier wilden we graag de routa 40 (de bekende route die Che Guevara op zijn motorfiets reed) langs de Andes naar beneden volgen, maar dat bleek niet al te gemakkelijk met het openbaar vervoer. Alle bussen rijden namelijk langs de kustlijn ipv de korste route over de 40. Via de wat omslachtige route kwamen wij na een ultraluxe (warm eten en rode wijn aanboord) maar 30 uur durende busreis aan in El Calafate (Zuid-Patagonie). 30 uur in de bus klinkt lang (en is het ook) maar de afstanden zijn hier echt inmens groot! Maar met dergelijke luxe bussen is het wel te doen….
Het landschap hier in Zuid-Patagonie is ronduit adembenemend. Aan de ene kant de Andes, aan de andere kant, zover je kunt kijken, zie je uitgestrekte droge vlaktes. De bus reed bijvoorbeeld 8 uur lang zonder stop door een totaal vlak en kurkdroog landschap met af en toe 1 lama of een struisvogel. Na een paar uur slapen kun je wakker worden zonder enige verandering te zien. Echt heel apart.
Je komt naar El calafate voor maar een ding en dat is de Perito Moreno gletsjer. Dit is een van de weinige groeiende gletsjers ter wereld. En daarnaast is hij gewoon ongekend groot,, 5km breed en 14km lang! We dachten dat de gletsjers die we in Nieuw Zeeland hadden gezien groot waren, maar deze leken meer op ijsblokjes in vergelijking bij dit natuurgeweld. Het mooiste van de Perito Moreno is wel dat deze jongen elke dag 2m vooruitschuift. Als je een half uur staat te kijken, vallen er ijsblokken ter grote van volkswagenbusjes met veel lawaai in het water, echt vet!
Chili (Torres del Paine)
Vanuit hier pakten we de bus naar Puerto Natales (terug Chili in) om daar een trekking te lopen (de bekende¨W¨) in het nationale park Torres del Paine. Deze trekking kun je zo lang maken als je zelf wilt, maar het minimum is wel 4 dagen, want de te lopen afstand beslaat zo´n 80km door berggebied. Op zich voor ons als ervaren alpinisten een eitje, ware het niet dat we nu volledig zelfvoorzienend moesten zijn (vooral omdat dit het goedkoopste is). We zijn vanuit Nederland natuurlijk goed voorbereid vertrokken met echte hike kleding (lees: warmste kledingstuk is een dikke trui van de HM) dus waren we genoodzaakt alle campingspullen te huren bij de lokale campingboer voor een appel en een ei.
Daar gingen we dan….Bepakt met een kindertentje, 2 ultra dunne matjes, 2 slaapzakken (waarvan we niet wisten of ze warm genoeg zouden zijn), 2 (niet) waterdichte jassen en 12 maaltijden in poedervorm. Kortom er was nog net plek in de rugzak voor 1 schone onderbroek, 1 string, een paar sokken en 2 blikjes bier. De daarop volgende vier dagen waren helemaal te gek! Het landschap is zo onbeschrijvelijk mooi en divers. Van kaarsrechte rotspartijen (de Torres) tot knalblauwe meren en lawines die je overdag kon zien en vanuit je tentje ´s avonds kon horen (echt heel speciaal). Het was echt back to nature: slapen op de grond, koken en eten uit 1 pannetje en je fles water rechtstreeks vullen uit de bergstroom. Bij gebrek aan toiletten ben je genoodzaakt om op sommige plekken te ´´schijten´´ in de natuur. Dit heeft eigenlijk alleen maar voordelen: het is schoner dan een gemiddeld zuidamerikaans toilet en ´´you can´t beat the views!´´
Momenteel verblijven we bij Hospedaje Dumestre in Puerto Natales, een soort van reallife chileense Fawlty Towers, waar we ons prima vermaken en helemaal dubbel liggen om het reilen en zeilen van deze toko. De foto volgt nog….
Zondag vliegen we naar Buenos Aires om onze trip naar het noorden van Zuid Amerika (Bolivia en Peru) te vervolgen.
FOTO´S Chili & Argentinie
http://picasaweb.google.com/ronaldensabrina/ChiliArgentinie
Hasta Luego!
Muchos besos Ronald y Sabrina
P.s Oma de sokken waren top.
-
29 November 2008 - 08:23
Anneke:
haaiiiii!!!
ik was al zo enorm benieuwd hoe het met jullie is!! er was best regelmatig een moment dat ik aan jullie dacht; zijn ze terug in nederland, zijn ze nog in new zeeland, blijven ze voor goed ergens?? het passeerde af en toe en heeeejjj er is weer een bericht. leuk!! ik lees dat jullie even terug zijn geweest in NL. leuk hoor maar nog leuker is dat jullie alweer mooi op pad zijn, ech ontzettend cool!! het lezen en zien van de fantastische foto's, echt wauw! zou het ook willen, wie weet... anyway ik vond het heeel leuk om weer iets van jullie te horen en ikben erg benieuwd naar jullie verdere avonturen!!!
take care!!
xx Anneke -
29 November 2008 - 10:22
Willem Alexander:
Wouw , spectulair , wat een avontuur , wat een foto's ( Bob Ross ) ......red .Ik ben zo trots op jullie als het allemaal lees en wat jullie meemaken , schaam mij er niet voor maar bekijk alles met tranen . Ik zie dat jullie zo genieten , dat maakt het voor de thuisblijvers ook leuk. Veel plezier en ik kijk uit naar volgende news. Love y both . -
29 November 2008 - 11:30
Ruth :
Heey! Gelijk nog een reis er achteraan, vet zeg. Wat een prachtig mooi verhaal! Hoelang staat dit avontuur in de planning? In ieder geval heel veel plezier!
Groetjes! Ruth -
29 November 2008 - 11:35
Rosalie:
Jeetje wat een mooie foto's...heb ik weer wat gemist :(!!
Kom jullie zeker opzoeken in costa rica, lijkt mij top!
We mailen!!:D
Liefs + dikke kus Rosalie -
29 November 2008 - 18:51
Jan:
Wat een schitterende foto's zeg. Jullie genieten er wel weer van, prima.
Groetjes, Jan -
30 November 2008 - 10:00
Ellis!:
Ha lieve schatten!Wat goed dat jullie zo genieten!Die foto van jou Ro in dat kindertentje is echt onbetaalbaar!:)Had natuurlijk van Joost (pardon, Jose) al gehoord dat jullie t zo top hadden gehad. Super hoor. Over 6 dagen komt ie eindelijk weer terug! Geniet ervan en we mailen/bellen!liefs, Ellis. -
30 November 2008 - 10:11
Michel:
Heej!
Dat is al weer een tijdje geleden! Ik zit de foto's nu te bekijken: fan-tas-tisch! Ik moet zeker nog een keer naar Patagonie. ;-)
Geniet van jullie Zuid-Amerika-reis en maak meer hele mooie foto's!
Groetjes,
Michel. -
30 November 2008 - 12:41
Jaap (Lyda):
He Sabronaldos,
Schitterende belevenissen weer. Niet te bevatten eigenlijk: bakkie thee drinken thuis en nu alweer Zuid Amerika doen. We kijken uit naar het volgende verslag en ongetwijveld kleurige foto's van Bolivia en Peru.
Groetjes Jaap -
30 November 2008 - 12:45
Jaap:
ongetwijFeld... lekker dan -
30 November 2008 - 14:28
Thom :
Lieve Sab en Ronald,
Wat een overgang weer! Azie/Australie heel even bijtanken en hopelijk iedreen gezien en geknuffeld die jullie wilde zien en als een raket er weer vandoor naar Zuid Amerika.
Ik lees uit jullie verslag dat dit toch weer een heel andere belevenis is maar niet minder mooi.Volgend jaar zie ik jullie wel weer in een of andere Gate tot die tijd dikke kus en genieten maar weer.
Pas goed op elkaar!!
Thom (en de rest van fam.) -
30 November 2008 - 15:26
Suus:
Hey Ro en sab,
Wat leuk weer wat van jullie te horen en te lezen. Vond het erg gezellig jullie tussendoor nog even gezien te hebben. De foto's zijn echt te mooi het lijken net plaatjes. Gaaf dat jullie die trekking hebben gedaan en dat in een kindertentje haha. Wens jullie nog heel veel plezier geniet ervan. Tot horens liefs suus -
30 November 2008 - 18:50
Lyda:
Ik volg jullie op de voet door alle berichten die jullie naar huis sturen, maar zo met de foto's erbij zie ik het helemaal voor me!! Vooral de trekking. Heerlijk moet het zijn, zo alleen op de wereld in zo'n mooie omgeving. Geniet ze! liefs Lyda xx -
30 November 2008 - 19:33
Judith Faas:
Heey Sab! Wat geweldig om na een stop gewoon weer door te gaan met reizen. Jullie hebben de smaak flink te pakken! Hoe was het om weer even terug te zijn?
Jeetje, ik ben ook zo benieuwd of je nou door al die indrukken veranderd bent. Zoveel gezien en ook nog eens behoorlijk back to basic... De foto's van Argentinie en Chili zijn prachtig!! Geniet ervan!
Kus juud -
30 November 2008 - 22:31
Marrie:
Hoi Lieverds
Elke keer overtreffen jullie jezelf nog meer. Geweldige avonturen en prachtige foto's. De foto met de weerspiegeling in het meer staat nu op mijn bureaublad.Prachtig!!! Ga zo door, ik blijf meegenieten.
Dikke kus Marrie -
01 December 2008 - 15:21
Suze!:
echt te gek om te lezen, al die verhalen! Ik wist niet dat jullie ook nog die kant op gingen, echt heel gaaf! Veel plezier nog!
Liefs! -
02 December 2008 - 12:45
Miss Piggy:
Hallo Sabrina,
Wat lekker zeg, zo'n verlenging. Ik las jullie mail gisterochtend (maandag....). Prima tijd om jullie verslag te lezen. Zo door Zuid Amerika reizen is natuurlijk veel leuker dan werken.
Geniet ervan!
Merian -
04 December 2008 - 16:03
Bart En Lieke:
He Ronald en Sabrina,
Leuk om te lezen hoe jullie het zuiden hebben ervaren. Wij trekken morgen door naar Iguazu waar we verblijven in Hostel Peter Pan, dus mochten jullie nog een biertje willen doen, dan weten jullie ons te vinden!!!
Veel reisplezier.
Groetjes Bart & Lieke -
06 December 2008 - 20:27
Oma (kanters):
Ik heb al jullie belevenissen weer gelezen. Nu besef ik pas dat ik heel wat heb gemist in mijn leven, of ik dat ooit zou hebben gedaan is een ander verhaal. Daar zou ik het lef niet voor hebben gehad. Daarom ben ik super trots op jullie. Ik verheug me op de volgende berichten!!!
Liefs Oma -
12 December 2008 - 12:05
Gerda:
Wat zien jullie veel van de wereld,en laten jullie iedereen meegenieten!!!! Papa verteld ook de laatste nieuwtjes en laat mij in de anwb winkel in de boeken zien wat jullie allemaal nog gaan doen......Geniet ervan. x Gerda -
24 December 2008 - 08:01
Rosalie:
Echt super foto's!!
Jullie hebben ons kaartje al gehad, maar ik wil jullie alsnog nog even een paar fijne dagen wensen & natuurlijk een gelukkig, gezond, liefdevol en avontuurlijk ;) 2009!!
Hele dikke kus van mij! -
26 December 2008 - 20:04
Thomas:
He luitjes, bedankt nog voor het opfleuren van mijn eenzame kerst!! Ik vond het erg gezellig en ik hoop jullie nog weer ergens te treffen!
Groeten uit Santa Cruz. -
04 Januari 2009 - 15:59
Maarten:
leip!! gelukkig nieuwjaar!! xx -
09 Januari 2009 - 17:10
Nathalie En Ed!:
Joehooee reizigers,
Ik weet niet of je ons nog kunt herinneren, BALI&LOMBOK in april....zucht eeuw geleden. We hadden jullie ontmoet tijdens het uitgaan en op Lombok again. Anyway wij volgen jullie nog steeds een beetje dus dat is leuk!
Wij zijn vorig jaar een maand naar Bolivia geweest omdat mijn vader daar woont, nu nog steeds in Santa Cruz . Dus voor tips,hulp of dergelijke let us know.
Wij zijn in La Paz, titicacameer, cochabamba, santa cruz, tiwanaku, el fuerte en samaipata geweest. Ook in samaipata heeft mijn vader een vakantie huis!
Misschien zijn jullie Bolivia al voorbij dan hoor ik graag hoe jullie het vonden. HEEL veel plezier en geluk nog !
Groetjes Nathalie en Ed ( Den Haag)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
