Over de evenaar.
Door: Ronald en Sabrina
Blijf op de hoogte en volg ro en sab
21 Mei 2008 | Australië, Sydney
Lieve mensen,
Het is inderdaad alweer enige tijd geleden dat we iets van ons hebben laten horen. Hier en daar werd er een sms of mail verstuurd om op de hoogte te blijven van onze laatste belevenissen en aankopen maar verder was het stil van onze kant. Aangezien we nu bij vrienden slapen in New Castle (Australie) hebben we alle tijd om weer een stukje te schrijven.
Om te beginnen waar we waren gebleven, moeten we 8 weken terug in de tijd. Het laatste bericht stamde nog uit Zuid oost Azie……mhhh dat lijkt idd een eeuwigheid geleden dat we daar waren.
Thailand.
Nadat we terug kwamen uit Myanmar zijn we richting de eilanden aan de westkust van Thailand afgereisd, je weet wel die met het bekende Ko Phi Phi. Omdat we rond die tijd het idée kregen dat het steeds drukker begon te worden en daardoor de guesthouses voller en duurder werden, hebben we het strand der stranden (the beach) overgeslagen. Jammer maar goed, er zijn, zo hebben we ontdekt, ook plekken die zeker in de buurt komen van dit prachtige strand. Alleen gaan daar minder toeristen naar toe. Op Ko lanta hebben we een snorkeltoer geboekt die ons aan het einde van de dag dropte op het Robison Crusoe eiland Ko Ngai. Werkelijk waar een paradijsje. Op een dag hebben we een kanoe gehuurd en het hele eiland (8km) rond geroeid En daar vonden we waar Ko Phi Phi bekend omstaat; turqoise blauw water, verborgen strandjes en vooral te gekke snorkelplekken. Ik bedoel wat is er mooier dan je kanoe vastknopen aan een boei, ervan af te springen om een duik te nemen in het “aquarium”. Echt onbeschrijvelijk hoeveel verschillende soorten vissen we daar hebben gezien. En met een stukje banaan in je hand is het helemaal gekkenhuis. Al die kleine nemo’s komen met honderen te gelijk op je af om uit je hand te eten! Na drie dagen is zo’n verlaten eiland ook wel weer genoeg, de andere kant van het verhaal is dat je er ook echt helemaal niets hebt (te doen). Dus je bent aangewezen om 3 keer per dag bij het enige restaurant van het eiland te eten, te drinken….. heel vervelend allemaal ;-)
Het werd dus tijd om verder te reizen naar het zuiden richting Maleisie. Maar daarvoor moesten we eerst terug naar het vaste land. Een longtail boot was zo geregeld en dezelfde dag nog zaten we in de bus naar Satun. De busreis was perfect. Een modelletje uit 1970 moest het doen die dag. Deuren en ramen helemaal open en gassen maar. Ron en Sab op de achterbank en genieten van de prachtige landschap van zuidelijk Thailand met een heerlijk verkoelende rijwind die de temperatuur van 35 graden een beetje dragelijk maakt. Super! We wilden liever niet met de bus de grens over naar Maleisie, omdat die er bekend omstaat “regelmatig” te worden aangevallen/opgeblazen door terroristen. Deze richten zich overigens niet op toeristen maar goed, je zal maar in zo’n busje zitten…. Het leek ons dus beter om met de boot richting Langkawi (Noordwest Maleisie) te gaan.
Maleisie/ Singapore.
Langkawi is tax-free eiland in Maleisie en dat kwam voor ons goed uit. Omdat Maleisie overwegend islamistisch is, wordt er geen of weinig alcohol gedronken. De belasting op alcohol is daarom schrikbarend hoog. Maar zoals gezegd niet op Langkawi, ideaal dus. Op het eiland hebben we een paar dagen rondgetuft op een brommer en we ondervonden dat Maleisie het meest ontwikkeld van alle aziatische landen. Dat valt overal aan te merken. Wandelingen door de jungle zijn genummerd of gemerkt met een kleurtje, de wegen zijn in perfecte conditie en de bussen zijn een genot en kosten trouwens bijna niets. Je kunt hier met een “super vip bus” 150km rijden voor 3euro! (waarschijnlijk doordat de benzine gesubsidieerd wordt door de regering oftewel 0,20e per liter). Deze bussen zijn uitgerust met heuze lounge stoelen. Dus niet vier op een rij zoals we die kennen in Europa, maar 3 op en een rij en met het gevoel alsof je op een koningzetel zit. Net zo relaxed.
Via Penang, een ander eiland in Maleisie zijn we doorgereisd naar Kuala Lumpur. Kuala Lumpur is prima vertoeven met wijken als Little India, China town en de Petronas towers als visitekaartjes. Aangezien alles wat digitaal is voor een prikkie te koop is, hebben we hier een nieuwe camera gekocht. Vanuit Kuala Lumpur door naar Melakka. Daar werd het voor ons Nederlanders extra interessant, omdat dit een oud Nederlandse kolonie is geweest. Je vindt er nog een oud “stadhuys”, een kerk en een fort met VOC kanonnen en wat graven van overleden zeehelden. Vanuit Melakka ben je binnen een paar uurtjes met de bus in Singapore.
Singapore vonden we minder indrukwekkend. Ok, het is een land, een hoofdstad en een eiland te gelijk, maar echt boeiend vonden we het niet. Het is net alsof je door een grote shoppingmall, ter grote van de provincie Utrecht, loopt. Wat we overigens wel grappig vonden, waren de absurd hoge boetes voor de, in onze Hollandse ogen, de kleinste overtredingen. Bijvoorbeeld; eten in de metro; 500dollar, niet oversteken bij een zebrapad; 500dollar. Snippertje op straat laten vallen; 500dollar. Echt op je gemak voelden wij ons er dus niet….
Achteraf gezien vonden we Maleisie erg fijn om doorheen te reizen. Het is veel minder toeristisch dan buurland Thailand en je kun er gemakkelijk een plekje vinden waar “niemand” is. 2 weken was eigenlijk te kort maar dat is voor ons des te meer reden om nog eens terug te komen.
Indonesie.
Vanuit Singapore vlogen we naar Indonesie, Bali. Wel confronterend om het grote bord met “drugs is Death Penalty” te zien als je het vliegtuig uitstapt! Ro en ik dachten dat we geen visa nodig hadden voor Indonesie maar bij de douane op het vliegveld bleek van wel! We hadden natuurlijk geen knaak in de voering dus tja…... Wat nu? Want zonder visa kom je het land ook niet in. Gelukkig hadden we een aardige douanebeambte en mochten we “zonder controle” wel even voorbij de grenspost om te pinnen hahah. Met het bord nog in ons achterhoofd is het wel grappig dat dat dan weer wel kan….
Vanuit de luchthaven hebben we ons laten droppen in de “poppieslane” in Kuta, een van de grootste en meest toeristische plaatsen op Bali (ook wel bekend als de backpackers partyplaats). Het was nog niet echt hoog seizoen op het moment dat wij er waren, dus de drukte van mensen was nog net leuk. Ik kan me voorstellen dat het in het hoogsseizoen een gekkenhuis kan worden daar. Met genoeg restaurantjes en cafeetjes, discotheken in de buurt, hebben we ons een aantal dagen prima vermaakt. Ro kon op Bali eindelijk leren surfen, iets waar hij het al maanden over had…. Na een surfboard gehuurd te hebben en kleine instructie te hebben gekregen, kunnen jullie al raden wie er bij de eerste beste golf rechtop op zijn surfboard stond…. Ronnie! Mijn pogingen waren helaas minder succesvol, maar vond het surfen erg leuk om de stranddagen mee te vullen.
Vanuit Kuta hebben we een dag met de brommer een deel van het eiland verkend en bleek toch wel iets groter en vooral drukker dan we dachten….. Bali is echt een schitterend eiland met heuvels, mooie stranden, prachtig groene terrasrijstvelden en veel tempels. In tegenstelling tot de bevolking op de andere Indonesische eilanden is men op Bali overwegend Hindoeistisch. En dat merk je echt aan alles. De tijd dat wij er waren hadden we het gevoel alsof je een toeschouwer bent die door alle dagelijkse rituelen heen wandelt. Overal tussen de huizen door zie je kleine familietempelcomplexen waar overleden familieleden worden geeerd maar waar ook bijvoorbeeld volle-maanceremonies worden gehouden. De straten liggen vol met “offermandjes” en je moet absoluut uitkijken waar je loopt, hoewel de Balinees er zelf minder voorzichtig mee omgaan.
Ook was het erg grappig om te zien hoeveel gerechten wij kennen uit Indonesie. (nasi goreng, sate ajam, ketjap manis. etc). De kipsate hier is echt om je vingers bij op te eten. Na een aantal feest/surfdagen in Kuta waren we wel weer toe aan een rustigere plek en zijn we doorgereisd naar Ubud. Ubud is een kleiner dorpje in het midden van het eiland en staat bekend om haar kunstmarkt en het apenbos. Dit laatste klinkt heel leuk maar bij nader inzien was het toch minder succesvol. Aan “brutale” apen geen gebrek. Je loopt dit stukje bos in en je hebt meteen 15 apen om je heen die alles wat maar een beetje eetbaar lijkt van je af proberen te pakken, heel relax allemaal. Alles buiten dit leuke stukje bos is wel relaxed. Op iedere straathoek vind je hier artgallerys van locale schilders en gezellige restaurantjes. In Ubud sliepen we op tot nu toe een van de meest speciale plekken van onze reis. De eigenaren van ons guesthouse hadden namelijk op het terrein van hun familietempel een gastenverblijf gebouwd. Vanaf ons super grote balkon hadden we uitzicht op alle rituelen die er dagelijks plaats vonden. Iets heel specials om mee te maken.
Vanuit Ubud wilden we graag de nog enige actieve vulkaan op het eiland genaamd “Batur” beklimmen. Een georganiseerde toer (60dollar) hiernaartoe is natuurlijk veel te duur voor ons als rugzaktoeristen dus we moesten iets anders verzinnen. Daar gingen we dan om 3uur ‘s nachts op de brommer op weg naar de vulkaan om daar op de top de zon op te zien komen. Na een uur door de nacht te hebben gereden, kwamen we totaal bevroren aan bij de voet van de vulkaan (een beetje het dumb en dumber gevoel). Daar huurden we een gids om ons de weg omhoog te leiden in het pikkedonker. Langzaamaan werd het steeds lichter en het uitzicht was overweldigend! Onze gids was van het type, “jullie hebben voor mij betaald dus waarom wandelen we niet de hele ochtend door?” Samen met hem hebben we helemaal rond de drie kraters gelopen/geklommen en na 7 uur wandelen kwamen we (totaal vermoeid) weer aan bij onze brommer. Een overgetelijke ervaring rijker!
Lombok.
Omdat we tijdens onze reis van verschillende reizigers veel mooie verhalen hadden gehoord over de Gili eilanden voor de kust van Lombok, besloten we daar ook nog een aantal dagen heen te gaan. Via Sengiggi, een grotere kustplaats op Lombok namen we de ferry naar het grotere eiland Gili Trawagan. Normaal een feesteiland maar op dit moment in het laag seizoen onwijs rustig. Het zeewater was het meeste blauw gekleurde water was dat we ooit hadden gezien en het snorkelen was hier nog beter dan in Thailand. Je moet je voorstellen dat je in een overvol aquarium zwemt waar af en toe een zeeschilpad van +/- 1 meter door heen zwemt. Ze komen zelfs zo dichtbij dat je ze kunt aanraken als ze gaan ademhalen!
Na twee weken Bali en Lombok werd het tijd om afscheid te nemen van het door ons zo geliefde Azie. 6 Maanden in Azie laat je toch niet helemaal onberoerd en met een wat wee gevoel in onze maag vlogen we die avond naar het vlakste en droogste continent ter wereld….
Australie.
Na drie vluchten en 24 uur reizen kwamen we via Darwin en Melbourne uiteindelijk aan in Sydney. In eeste instantie vlogen we op Darwin maar bij nader inzien leek ons dat niet de beste plek om een camper te kopen. Op internet vonden een paar goedkope tickets maar die gingen natuurlijk niet rechtstreeks naar Sydney. Tja het is kiezen tussen: snel en duur of omslachtig en goedkoop. De meeste backpackers kiezen voor het laatste zo ook wij...
Na zes maanden in Azie in “luxe” te hebben geleefd voor een appel en een ei, (Ik bedoel een kamer met eigen badkamer voor 4 dollar p.n is niet veel, toch?) was het wel even wennen om in een hostel te overnachten en met 8 andere backpackers je kamer te delen. Op zich prima te doen maar de categorie in ons hostel werd genomineerd voor de eerste prijs: 18 jaar, zuipend en fan van big brother….;-(. Dan te bedenken dat je wel 10 keer zoveel voor een overnachting betaald. Dat maakte voor ons de overstap groot. Wat ook even wennen was, waren de prijzen in de supermarkt en dergelijke. Het is ongeveer net als in Europa of duurder. 4 dollar voor een biertje? Slik...
Sydney geeft je, ondanks de 4 miljoen inwoners, het gevoel alsof je in een dorp rondloopt. Ok het is uitgestrekt maar het echte centrum is gemakkelijk te voet te verkennen. Het operagebouw en de harbourbridge waren binnen loopafstand van onze guesthouse te bereiken en vanaf het dakterras te zien. Na een paar dagen rond te hebben gewandeld en te hebben genoten van het prachtige herfstweer (23 graden met strak blauwe lucht) werd het tijd om eens opzoek te gaan naar het vervoersmiddel dat ons aankomende maanden moet gaan rondrijden door het continent van de Ozzies, kangoeroes, no worries, meat pies en ruby.
Na een week hadden we een prima bus gevonden, weliswaar 30jaar oud maar volgens Ron de enige met weinig roest en een goede motor. (Het meeste van wat er werd aangeboden door andere backpackers is echt totaal verrot en uitgewoond). Onze bus is voorzien van een keukentje met koelkast en een kingsize bed dat je overdag kunt opklappen tot een knus (lees; te klein) zitje….Natuurlijk moest er, volgens Ron, nog het nodige aan gebeuren voordat we daadwerkelijk konden vertrekken (het zal weer eens niet…..) met als gevolg dat Ronald op de dag van vertrek nog steeds onder de bus lag te sleutelen (zie foto).
Om onze bus te testen zijn we naar de Blue Mountains (een schitterend nationaal park 100 km bij Sydney vandaan) gereden. Ondanks dat Australie bekend staat als het vlakste continent van de wereld, zie je in dit park diepe canyons en groenbegroeide dalen en bergen. Je denkt natuurlijk waarom dan de naam Blue Mountains? Door een bepaalde stof die alle groene eucalyptus bomen afscheiden wordt het zonlicht gebroken waardoor de bergen een blauwe gloed krijgen. Erg mooi! We hebben daar een lange wandeling gemaakt en ‘s avonds in de kou met een groep Ieren ons weer warm gedronken.
Inmiddels zijn na weken 2 Australie in New Castle gestrand bij vrienden die we hebben ontmoet in Vietnam. In de drie dagen dat we hier nu zijn, hebben we het ozzie gevoel op verschillende manieren ervaren. Rugby is sport nr 1, meatpies eten (soort van cake met vlees erin) doe je bijna iedere dag, het gokken op paarden- en hondenraces is iets waarvoor je naar de kroeg gaat en op alles zeg je; “no worries”. Wijnproeven in de Huntervalley is trouwens gratis en wilde skippies zien ook! Het grappige is dat je overal langs de weg, bij het strand en in parkjes, picktafels en gratis gas bbq’s vindt. Erg handig voor backpackers die op de budget zijn. We eten dus veel bbq worstjes met witbrood en ketchup.
De aankomende weken zullen we langzaam aan langs de oostkust van Australie naar het noorden rijden. Op zoek naar het warmere weer. Het is hier nu namelijk volop herfst en 1 juni is het zelfs winter! Je ziet overigens wel de bomen in de meest mooie herftstkleuren en strak blauwe luchten maar na 5 uur koelt het af tot een graadje of 10. En dat is vrij fris als je in een camper moet slapen. Voor ons is het een gek idée dat het nu in Nederland juist lente is. In het noorden zijn we ook van plan om een baantje voor een paar weken te zoeken. Vooral omdat we allebei de behoefte hebben om even wat langer op 1 plek te blijven en al onze indrukken van het afgelopen half jaar te laten bezinken.
Daarnaast kunnen we geld verdienen en wie weet onze reisplannen nog wat uit te bereiden...
FOTO'S: Omdat onze nieuwe camera foto’s van een groter formaat maakt, passen ze niet meer op deze site. Vandaar hebben we de foto’s geplaatst op een andere site. Via deze link kun je ze bekijken:
http://picasaweb.google.nl/ronaldensabrina
Liefs Ronald en Sabrina
Ps: Voordat we het vergeten. In Kuta heeft Sabrina met een kras-en-win-actie een prijs gewonnen. En niet zomaar een! Namelijk een week gratis verblijf in 5sterren resort in Thailand, India of Bali voor 2 personen! Nu maar hopen dat ik mee mag...?!
Het is inderdaad alweer enige tijd geleden dat we iets van ons hebben laten horen. Hier en daar werd er een sms of mail verstuurd om op de hoogte te blijven van onze laatste belevenissen en aankopen maar verder was het stil van onze kant. Aangezien we nu bij vrienden slapen in New Castle (Australie) hebben we alle tijd om weer een stukje te schrijven.
Om te beginnen waar we waren gebleven, moeten we 8 weken terug in de tijd. Het laatste bericht stamde nog uit Zuid oost Azie……mhhh dat lijkt idd een eeuwigheid geleden dat we daar waren.
Thailand.
Nadat we terug kwamen uit Myanmar zijn we richting de eilanden aan de westkust van Thailand afgereisd, je weet wel die met het bekende Ko Phi Phi. Omdat we rond die tijd het idée kregen dat het steeds drukker begon te worden en daardoor de guesthouses voller en duurder werden, hebben we het strand der stranden (the beach) overgeslagen. Jammer maar goed, er zijn, zo hebben we ontdekt, ook plekken die zeker in de buurt komen van dit prachtige strand. Alleen gaan daar minder toeristen naar toe. Op Ko lanta hebben we een snorkeltoer geboekt die ons aan het einde van de dag dropte op het Robison Crusoe eiland Ko Ngai. Werkelijk waar een paradijsje. Op een dag hebben we een kanoe gehuurd en het hele eiland (8km) rond geroeid En daar vonden we waar Ko Phi Phi bekend omstaat; turqoise blauw water, verborgen strandjes en vooral te gekke snorkelplekken. Ik bedoel wat is er mooier dan je kanoe vastknopen aan een boei, ervan af te springen om een duik te nemen in het “aquarium”. Echt onbeschrijvelijk hoeveel verschillende soorten vissen we daar hebben gezien. En met een stukje banaan in je hand is het helemaal gekkenhuis. Al die kleine nemo’s komen met honderen te gelijk op je af om uit je hand te eten! Na drie dagen is zo’n verlaten eiland ook wel weer genoeg, de andere kant van het verhaal is dat je er ook echt helemaal niets hebt (te doen). Dus je bent aangewezen om 3 keer per dag bij het enige restaurant van het eiland te eten, te drinken….. heel vervelend allemaal ;-)
Het werd dus tijd om verder te reizen naar het zuiden richting Maleisie. Maar daarvoor moesten we eerst terug naar het vaste land. Een longtail boot was zo geregeld en dezelfde dag nog zaten we in de bus naar Satun. De busreis was perfect. Een modelletje uit 1970 moest het doen die dag. Deuren en ramen helemaal open en gassen maar. Ron en Sab op de achterbank en genieten van de prachtige landschap van zuidelijk Thailand met een heerlijk verkoelende rijwind die de temperatuur van 35 graden een beetje dragelijk maakt. Super! We wilden liever niet met de bus de grens over naar Maleisie, omdat die er bekend omstaat “regelmatig” te worden aangevallen/opgeblazen door terroristen. Deze richten zich overigens niet op toeristen maar goed, je zal maar in zo’n busje zitten…. Het leek ons dus beter om met de boot richting Langkawi (Noordwest Maleisie) te gaan.
Maleisie/ Singapore.
Langkawi is tax-free eiland in Maleisie en dat kwam voor ons goed uit. Omdat Maleisie overwegend islamistisch is, wordt er geen of weinig alcohol gedronken. De belasting op alcohol is daarom schrikbarend hoog. Maar zoals gezegd niet op Langkawi, ideaal dus. Op het eiland hebben we een paar dagen rondgetuft op een brommer en we ondervonden dat Maleisie het meest ontwikkeld van alle aziatische landen. Dat valt overal aan te merken. Wandelingen door de jungle zijn genummerd of gemerkt met een kleurtje, de wegen zijn in perfecte conditie en de bussen zijn een genot en kosten trouwens bijna niets. Je kunt hier met een “super vip bus” 150km rijden voor 3euro! (waarschijnlijk doordat de benzine gesubsidieerd wordt door de regering oftewel 0,20e per liter). Deze bussen zijn uitgerust met heuze lounge stoelen. Dus niet vier op een rij zoals we die kennen in Europa, maar 3 op en een rij en met het gevoel alsof je op een koningzetel zit. Net zo relaxed.
Via Penang, een ander eiland in Maleisie zijn we doorgereisd naar Kuala Lumpur. Kuala Lumpur is prima vertoeven met wijken als Little India, China town en de Petronas towers als visitekaartjes. Aangezien alles wat digitaal is voor een prikkie te koop is, hebben we hier een nieuwe camera gekocht. Vanuit Kuala Lumpur door naar Melakka. Daar werd het voor ons Nederlanders extra interessant, omdat dit een oud Nederlandse kolonie is geweest. Je vindt er nog een oud “stadhuys”, een kerk en een fort met VOC kanonnen en wat graven van overleden zeehelden. Vanuit Melakka ben je binnen een paar uurtjes met de bus in Singapore.
Singapore vonden we minder indrukwekkend. Ok, het is een land, een hoofdstad en een eiland te gelijk, maar echt boeiend vonden we het niet. Het is net alsof je door een grote shoppingmall, ter grote van de provincie Utrecht, loopt. Wat we overigens wel grappig vonden, waren de absurd hoge boetes voor de, in onze Hollandse ogen, de kleinste overtredingen. Bijvoorbeeld; eten in de metro; 500dollar, niet oversteken bij een zebrapad; 500dollar. Snippertje op straat laten vallen; 500dollar. Echt op je gemak voelden wij ons er dus niet….
Achteraf gezien vonden we Maleisie erg fijn om doorheen te reizen. Het is veel minder toeristisch dan buurland Thailand en je kun er gemakkelijk een plekje vinden waar “niemand” is. 2 weken was eigenlijk te kort maar dat is voor ons des te meer reden om nog eens terug te komen.
Indonesie.
Vanuit Singapore vlogen we naar Indonesie, Bali. Wel confronterend om het grote bord met “drugs is Death Penalty” te zien als je het vliegtuig uitstapt! Ro en ik dachten dat we geen visa nodig hadden voor Indonesie maar bij de douane op het vliegveld bleek van wel! We hadden natuurlijk geen knaak in de voering dus tja…... Wat nu? Want zonder visa kom je het land ook niet in. Gelukkig hadden we een aardige douanebeambte en mochten we “zonder controle” wel even voorbij de grenspost om te pinnen hahah. Met het bord nog in ons achterhoofd is het wel grappig dat dat dan weer wel kan….
Vanuit de luchthaven hebben we ons laten droppen in de “poppieslane” in Kuta, een van de grootste en meest toeristische plaatsen op Bali (ook wel bekend als de backpackers partyplaats). Het was nog niet echt hoog seizoen op het moment dat wij er waren, dus de drukte van mensen was nog net leuk. Ik kan me voorstellen dat het in het hoogsseizoen een gekkenhuis kan worden daar. Met genoeg restaurantjes en cafeetjes, discotheken in de buurt, hebben we ons een aantal dagen prima vermaakt. Ro kon op Bali eindelijk leren surfen, iets waar hij het al maanden over had…. Na een surfboard gehuurd te hebben en kleine instructie te hebben gekregen, kunnen jullie al raden wie er bij de eerste beste golf rechtop op zijn surfboard stond…. Ronnie! Mijn pogingen waren helaas minder succesvol, maar vond het surfen erg leuk om de stranddagen mee te vullen.
Vanuit Kuta hebben we een dag met de brommer een deel van het eiland verkend en bleek toch wel iets groter en vooral drukker dan we dachten….. Bali is echt een schitterend eiland met heuvels, mooie stranden, prachtig groene terrasrijstvelden en veel tempels. In tegenstelling tot de bevolking op de andere Indonesische eilanden is men op Bali overwegend Hindoeistisch. En dat merk je echt aan alles. De tijd dat wij er waren hadden we het gevoel alsof je een toeschouwer bent die door alle dagelijkse rituelen heen wandelt. Overal tussen de huizen door zie je kleine familietempelcomplexen waar overleden familieleden worden geeerd maar waar ook bijvoorbeeld volle-maanceremonies worden gehouden. De straten liggen vol met “offermandjes” en je moet absoluut uitkijken waar je loopt, hoewel de Balinees er zelf minder voorzichtig mee omgaan.
Ook was het erg grappig om te zien hoeveel gerechten wij kennen uit Indonesie. (nasi goreng, sate ajam, ketjap manis. etc). De kipsate hier is echt om je vingers bij op te eten. Na een aantal feest/surfdagen in Kuta waren we wel weer toe aan een rustigere plek en zijn we doorgereisd naar Ubud. Ubud is een kleiner dorpje in het midden van het eiland en staat bekend om haar kunstmarkt en het apenbos. Dit laatste klinkt heel leuk maar bij nader inzien was het toch minder succesvol. Aan “brutale” apen geen gebrek. Je loopt dit stukje bos in en je hebt meteen 15 apen om je heen die alles wat maar een beetje eetbaar lijkt van je af proberen te pakken, heel relax allemaal. Alles buiten dit leuke stukje bos is wel relaxed. Op iedere straathoek vind je hier artgallerys van locale schilders en gezellige restaurantjes. In Ubud sliepen we op tot nu toe een van de meest speciale plekken van onze reis. De eigenaren van ons guesthouse hadden namelijk op het terrein van hun familietempel een gastenverblijf gebouwd. Vanaf ons super grote balkon hadden we uitzicht op alle rituelen die er dagelijks plaats vonden. Iets heel specials om mee te maken.
Vanuit Ubud wilden we graag de nog enige actieve vulkaan op het eiland genaamd “Batur” beklimmen. Een georganiseerde toer (60dollar) hiernaartoe is natuurlijk veel te duur voor ons als rugzaktoeristen dus we moesten iets anders verzinnen. Daar gingen we dan om 3uur ‘s nachts op de brommer op weg naar de vulkaan om daar op de top de zon op te zien komen. Na een uur door de nacht te hebben gereden, kwamen we totaal bevroren aan bij de voet van de vulkaan (een beetje het dumb en dumber gevoel). Daar huurden we een gids om ons de weg omhoog te leiden in het pikkedonker. Langzaamaan werd het steeds lichter en het uitzicht was overweldigend! Onze gids was van het type, “jullie hebben voor mij betaald dus waarom wandelen we niet de hele ochtend door?” Samen met hem hebben we helemaal rond de drie kraters gelopen/geklommen en na 7 uur wandelen kwamen we (totaal vermoeid) weer aan bij onze brommer. Een overgetelijke ervaring rijker!
Lombok.
Omdat we tijdens onze reis van verschillende reizigers veel mooie verhalen hadden gehoord over de Gili eilanden voor de kust van Lombok, besloten we daar ook nog een aantal dagen heen te gaan. Via Sengiggi, een grotere kustplaats op Lombok namen we de ferry naar het grotere eiland Gili Trawagan. Normaal een feesteiland maar op dit moment in het laag seizoen onwijs rustig. Het zeewater was het meeste blauw gekleurde water was dat we ooit hadden gezien en het snorkelen was hier nog beter dan in Thailand. Je moet je voorstellen dat je in een overvol aquarium zwemt waar af en toe een zeeschilpad van +/- 1 meter door heen zwemt. Ze komen zelfs zo dichtbij dat je ze kunt aanraken als ze gaan ademhalen!
Na twee weken Bali en Lombok werd het tijd om afscheid te nemen van het door ons zo geliefde Azie. 6 Maanden in Azie laat je toch niet helemaal onberoerd en met een wat wee gevoel in onze maag vlogen we die avond naar het vlakste en droogste continent ter wereld….
Australie.
Na drie vluchten en 24 uur reizen kwamen we via Darwin en Melbourne uiteindelijk aan in Sydney. In eeste instantie vlogen we op Darwin maar bij nader inzien leek ons dat niet de beste plek om een camper te kopen. Op internet vonden een paar goedkope tickets maar die gingen natuurlijk niet rechtstreeks naar Sydney. Tja het is kiezen tussen: snel en duur of omslachtig en goedkoop. De meeste backpackers kiezen voor het laatste zo ook wij...
Na zes maanden in Azie in “luxe” te hebben geleefd voor een appel en een ei, (Ik bedoel een kamer met eigen badkamer voor 4 dollar p.n is niet veel, toch?) was het wel even wennen om in een hostel te overnachten en met 8 andere backpackers je kamer te delen. Op zich prima te doen maar de categorie in ons hostel werd genomineerd voor de eerste prijs: 18 jaar, zuipend en fan van big brother….;-(. Dan te bedenken dat je wel 10 keer zoveel voor een overnachting betaald. Dat maakte voor ons de overstap groot. Wat ook even wennen was, waren de prijzen in de supermarkt en dergelijke. Het is ongeveer net als in Europa of duurder. 4 dollar voor een biertje? Slik...
Sydney geeft je, ondanks de 4 miljoen inwoners, het gevoel alsof je in een dorp rondloopt. Ok het is uitgestrekt maar het echte centrum is gemakkelijk te voet te verkennen. Het operagebouw en de harbourbridge waren binnen loopafstand van onze guesthouse te bereiken en vanaf het dakterras te zien. Na een paar dagen rond te hebben gewandeld en te hebben genoten van het prachtige herfstweer (23 graden met strak blauwe lucht) werd het tijd om eens opzoek te gaan naar het vervoersmiddel dat ons aankomende maanden moet gaan rondrijden door het continent van de Ozzies, kangoeroes, no worries, meat pies en ruby.
Na een week hadden we een prima bus gevonden, weliswaar 30jaar oud maar volgens Ron de enige met weinig roest en een goede motor. (Het meeste van wat er werd aangeboden door andere backpackers is echt totaal verrot en uitgewoond). Onze bus is voorzien van een keukentje met koelkast en een kingsize bed dat je overdag kunt opklappen tot een knus (lees; te klein) zitje….Natuurlijk moest er, volgens Ron, nog het nodige aan gebeuren voordat we daadwerkelijk konden vertrekken (het zal weer eens niet…..) met als gevolg dat Ronald op de dag van vertrek nog steeds onder de bus lag te sleutelen (zie foto).
Om onze bus te testen zijn we naar de Blue Mountains (een schitterend nationaal park 100 km bij Sydney vandaan) gereden. Ondanks dat Australie bekend staat als het vlakste continent van de wereld, zie je in dit park diepe canyons en groenbegroeide dalen en bergen. Je denkt natuurlijk waarom dan de naam Blue Mountains? Door een bepaalde stof die alle groene eucalyptus bomen afscheiden wordt het zonlicht gebroken waardoor de bergen een blauwe gloed krijgen. Erg mooi! We hebben daar een lange wandeling gemaakt en ‘s avonds in de kou met een groep Ieren ons weer warm gedronken.
Inmiddels zijn na weken 2 Australie in New Castle gestrand bij vrienden die we hebben ontmoet in Vietnam. In de drie dagen dat we hier nu zijn, hebben we het ozzie gevoel op verschillende manieren ervaren. Rugby is sport nr 1, meatpies eten (soort van cake met vlees erin) doe je bijna iedere dag, het gokken op paarden- en hondenraces is iets waarvoor je naar de kroeg gaat en op alles zeg je; “no worries”. Wijnproeven in de Huntervalley is trouwens gratis en wilde skippies zien ook! Het grappige is dat je overal langs de weg, bij het strand en in parkjes, picktafels en gratis gas bbq’s vindt. Erg handig voor backpackers die op de budget zijn. We eten dus veel bbq worstjes met witbrood en ketchup.
De aankomende weken zullen we langzaam aan langs de oostkust van Australie naar het noorden rijden. Op zoek naar het warmere weer. Het is hier nu namelijk volop herfst en 1 juni is het zelfs winter! Je ziet overigens wel de bomen in de meest mooie herftstkleuren en strak blauwe luchten maar na 5 uur koelt het af tot een graadje of 10. En dat is vrij fris als je in een camper moet slapen. Voor ons is het een gek idée dat het nu in Nederland juist lente is. In het noorden zijn we ook van plan om een baantje voor een paar weken te zoeken. Vooral omdat we allebei de behoefte hebben om even wat langer op 1 plek te blijven en al onze indrukken van het afgelopen half jaar te laten bezinken.
Daarnaast kunnen we geld verdienen en wie weet onze reisplannen nog wat uit te bereiden...
FOTO'S: Omdat onze nieuwe camera foto’s van een groter formaat maakt, passen ze niet meer op deze site. Vandaar hebben we de foto’s geplaatst op een andere site. Via deze link kun je ze bekijken:
http://picasaweb.google.nl/ronaldensabrina
Liefs Ronald en Sabrina
Ps: Voordat we het vergeten. In Kuta heeft Sabrina met een kras-en-win-actie een prijs gewonnen. En niet zomaar een! Namelijk een week gratis verblijf in 5sterren resort in Thailand, India of Bali voor 2 personen! Nu maar hopen dat ik mee mag...?!
-
21 Mei 2008 - 11:11
Rosalie:
Leuk leuk leuk..!!!En eindelijk ben ik is een keer de eerste die kan reageren op jullie altijd-leuk-geschreven verhaal! Ik zit nu de foto's te bekijken en jeetje wat een shotjes!! Die kuala beer, zoooo schattig! En sabbie, je heb nu eindelijk de skippies der Aussie gezien, wat zijn ze groot en grappig! Lijkt mij echt gek om te zien opeens...
Ook de prestaties van Ro verbazen mij echt niks, die staat met gemak op het water, zie het nu al voor me! Goed zeg!
Jullie busje is ook echt super, doet mij denken aan het busje van Ria waarmee we grote ladingen kettingen, tassen etc. etc. halen ;) Deze is zelfs groter, maar ik weet dat ie super rijdt...of niet?
Nou ik spreek jullie snel over skype, want dat is ook weer veels te lang geleden!
Heel veel liefs en dikke kus
Rosalie
-
21 Mei 2008 - 11:39
Hetty:
Hoi Ronald en Sabrina,
Wat hebben jullie al veel gezien en jullie zijn nog steeds bezig met de geweldige reis!!! Ik ga een heleboel dingen goed onthouden, want mijn vriendje en ik gaan volgend schooljaar beginnen met sparen voor zo'n wereld reis. Maar dan minstens ander half jaar!! Kan jullie tips goed gebruiken dus... Geniet nog van de laatste paar maanden!!
ps. De bijles met Sam zit er bijna op nog een paar weken. Ik wil je nogmaals heel erg bedanken voor deze moglijkheid een extra centje te verdienen. Ik vond het leuk om met Sam te werken.
Groetjes Hetty -
21 Mei 2008 - 12:20
Jan:
Leuk verhaal weer zeg. Wat zullen jullie hebben moeten wennen aan die overgang van tropisch naar bijna winter.
Die bus van jullie \zal het ook wel volhouden want die vw golf van 30 jaar en die suzuki doen het ook nog steeds, al moet je er wel steeds aan sleutelen.
Ik hoop dat jullie niet telang gaan werken, want dan blijven jullie misschien nog langer weg.
-
21 Mei 2008 - 16:07
Ellis:
Hoe cool is die bus van jullie :) Super vet ding man! Foto's zijn ook top, wat een stranden...wat een weer...wat een reis...hebben jullie nog plek over in dat bussie? :)
Mis jullie, xxx -
21 Mei 2008 - 18:02
Bram En Suus:
hey ro en sab,
Wat super gaaf weer wat van jullie te lezen. En die foto's echt leuk om te zien. Die zee waar sab met haar rug opstaat ziet er ook erg verleidelijk uit.Nu australie wordt ook vast helemaal leuk. Kunnen ons wel voorstellen dat het even een omschakeling is, helemaal wat het weer betreft, maar jullie gaan alweer de zon opzoeken, dus komt vast goed. Geniet lekker daar en we kijken uit naar het volgende berichtje
liefs bram en suus -
21 Mei 2008 - 18:27
Marrie:
Dat is geen bus van 30 jaar oud, het lijkt wel een nieuwe, echt mooi!!!
Wat genieten jullie en dan de foto's van Ko Ngai naar het kualabeertje en de skippies helemaal super!! Ik geniet zo met jullie mee.
Ik zou zeggen,"no worries" en ga zo lekker door.
Dikke dikke kus xxx -
22 Mei 2008 - 11:08
Tim:
Heey Sab en Ronald,
torill en ik zitten nu ook drie weken in thailand / cambodja.. om precies te zijn zitten nu op ko phi phi, wat heerlijk eiland is dat he! zooo relaxed allemaal! nou veel plezier daar in aussie!
kus tim -
22 Mei 2008 - 15:04
Lyda:
Wat een geweldig verhaal weer. Ik kan me voorstellen dat Australie even slikken is na een half jaar Azie en vooral de westerse prijzen. Wat een mooi busje ik kan me niet voorstellen dat die al 30 jaar oud is. Ik hoop dat jullie er veel kilometers mee zullen maken en natuurlijk weer geweldige dingen zullen zien en meemaken. Ik wacht weer met smart op de volgende berichten!
Liefs Lyda -
22 Mei 2008 - 19:40
Betty:
Erg leuk om te lezen jullie reisverslag en wat een mooie foto's. Kijk nu al uit naar het vervolg heel veel plezier en groetjes uit Landsmeer -
24 Mei 2008 - 14:39
Michel:
Heej Sab en Ronald,
Eindelijk een update! Ik dacht al, waar zullen ze nu zitten! Weer veel moois meegemaakt lees ik. Geniet van het prachtige continent Australie!
Groetjes vanuit China,
Mies. -
25 Mei 2008 - 12:14
Herbert:
En al weer een leuk verhaal.Genieten!!!
Veel plezier -
26 Mei 2008 - 12:27
BIG WILLEM.:
Sabbie en Ronald , ik heb jullie verhaal wel drie keer gelezen . Het blijft maar doorgaan wat jullie allemaal zien en beleven.Zondag nog met jullie gesproken was zeer leuk jullie weer even te horen. Bus doet het ook weer goed en nu gaan jullie op zoek naar een baantje in Brisbane (er is een baan ). Zal wel wennen zijn er weer op tijd uit te moeten en je boterhammetjes te maken voor de hele dag . Doei . -
28 Mei 2008 - 18:11
Thom:
Wat is het toch heerlijk om al die verhalen te lezen.Ik ben ook net terug van een enorme "reis".Helemaal naar Portugal, niet op vakantie maar familiebezoek.Wilde ook eerst nog Waarbenjenu openen maar voordat ik het kon typen was ik alweer in Purmerend.Ik vond het leuk om eindelijk weer wat van jullie te lezen en zien.Je gaat jullie gewoon missen op een bepaald moment.Schitterend die camper en weer prachtige foto"s ook.Ik kreeg die ene van jou Sab op het strand met die grote kiezelsteen op de achtergrond en moest heel even denken aan 20 jaar geleden op Egmond aan Zee. Toch wel wat meegemaakt in een paar jaartjes.Nou jongens geniet van Australie op de grootst mogelijke manier en tot gauw lezens.
Thom (Caroline en Joep) -
29 Mei 2008 - 21:53
Oma Kanters:
Lieve Sabrina en Ronald.
Eindelijk weer eens een berichtje van mij. Als ik zelf een computer had, zou ik wel sneller iets sturen. Maar daar komt verandering in, want ik ga een cursus volgen in september.Ik ben wel weer helemaal op de hoogte van jullie doen en laten en waar jullie zijn. Dat snappen jullie zeker wel na zo'n verhaal.Dus hoef niet te vragen hoe het gaat. Mooie foto's van jullie gezien. Wat GAAF de bus die jullie hebben gekocht. Met mij gaat alles prima. Ik heb het eigenlijk nog wel druk met het bijhouden van de tuin. Ik ga nu naar Marrie en Willem naar de tuin kijken, die zal nu wel klaar zijn.
Nog een goede reis toegewenst.
Veel liefs Oma. -
01 Juni 2008 - 20:49
Gerda:
Ook wij zijn weer helemaal op de hoogte hoe jullie prachtige reis verloopt.Wat een belevenis,spannend hoor!Hier in Holland worden de straten al aardig Oranje,volgende week beginnen de wedstrijden en je vader kan ik hier dan verwachten.Geniet nog lekker van jullie reis,en ik hoop dat jullie snel een baantje hebben,succes.Groetjes Gerda,Wim,Dylan en Luke. -
03 Juni 2008 - 18:14
Eric En Nelly:
Wat een geweldige verhalen!
Leuk om over Bali te lezen.We gingen weer even terug naar onze vakantie op Bali! Wij vonden het daar ook geweldig.Vooral oost Bali.Prachtige natuur en lieve mensen.Nou genieten jullie nog maar lekker!!!
O ja wij hadden op Bali een scooter gehuurd en vonden het zo leuk dat we nu een Vespa gekocht hebben en toeren nu door het Vondelpark en Twiske ook mooi hoor ha ha!!Daaag groetjes uit Amsterdam! -
04 Juni 2008 - 14:13
Koen:
Hi Ron en Sab,
Ziet er weer helemaal super uit!!! Wat een top foto's. Hulde voor jou Ronny dat je nu al een surf fenomeen bent.
Geniet er nog van en niet te veel werken... Doen wij wel voor jullie.
Groet,
Koen -
06 Juni 2008 - 15:08
Lieven:
Fijn te lezen dat het jullie nog steeds goed vergaat ginder. Ik ben even op reis in Belgie, alvorens weer voor een jaartje naar Nepal te vertrekken.
Spring daar gerust eens binnen, de wereld is toch zo klein. ;)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
