5 maanden van huis
Door: Ronald en Sabrina
Blijf op de hoogte en volg ro en sab
19 Maart 2008 | Myanmar, Rangoon
Lieve familie en vrienden!
Hier weer eens berichtje van ons. Na 1,5 maand vonden we het wel weer eens tijd om een kleine update te geven van onze belevenissen van deze afgelopen tijd!
Eind januari zijn we vanuit Vientiane weer helemaal ophoog gereisd naar het noorden van Laos, naar de plaats Luang Nam Tha. Alleen werden we daar beide getroffen door een virus, dus onze plannen om daar een eco trekking te gaan doen, vielen daardoor helaas in duigen. Ronnie heeft nog een dag op een mountainbike rondgecrosst wat hij een goede dagbesteding vond. Vanuit Luang Nam Tha zijn we richting de grensovergang tussen Thailand en Laos gereisd. De grensovergang was erg apart, omdat de grens tussen de twee landen precies in het midden van de Mekong lag, die de landen van elkaar scheidde. Thailand, was na een maand Laos, weer even een andere wereld. Ten eerste is er overal weer verkeer en ten tweede vind je op bijna elke straathoek een 7-eleven (supermarkt) waar je echt weer vanalles kon krijgen. Ten derde zijn er in Thailand "goedaangelegde" (lees geen hobbelige) wegen. Dat maakt het reizen wel weer een stuk comfortabeler. Via Chiang Rai (Golden Triangle) zijn we doorgereisd naar Chiang Mai waar we de ouders van Sabrina hebben ontmoet. Ontzettend leuk voor ons om weer familie te treffen en vooral voor Sab om haar ouders weer te zien na 3,5 maand onderweg te zijn! Samen met Willem en Marrie hebben we een tweedaagse trekking gedaan in de omgeving van Chiang Mai. De twee dagen stonden naast het wandelen door de schitterende natuur in het teken van raften en bambooraften. Helaas was het water niet echt erg hoog, maar dat maakte het er niet minder om. We zouden tijdens de trekking overnachten in het dorp van de longnecks, maar dat viel bij aankomst een beetje tegen. Het had meer iets weg van een fotoshoot met een paar longnecks die "toevallig" langs ons dropje kwamen lopen. Wij hadden namelijk graag willen zien hoe zij echt leven. De slaapplaats in het kamp was te omschrijven als behoorlijk back to basic. Lees; slapen op bamboo stokken met super dunne rietenmatjes en waar de kippen 's nachts door je hut heen scharrelden. Evengoed toch nog aardig geslapen na een dag wandelen door de jungle. Op de tweede dag van de excursie was het tijd voor (bamboo)raften en olifantrijden. Vooral het olifantrijden was een erg leuke en aparte ervaring.
Na een aantal erg gezellige dagen te hebben doorgebracht met de ouders van Sabrina, was het al weer tijd om ieder een eigen weg te gaan. Zij gingen naar de zuidelijke stranden van Thailand en wij richting Pai. Pai ligt dichtbij de Burmese grens en is een gezellig klein dorpje aan een rivier, wat de westerse (neo)hippies zich tot hun hometown hebben gemaakt. Iedere avond speelden bandjes live jazz- en rockmuziek op straat, wat het dorpje een erg relaxte sfeer gaf. Net in de weekend dat wij er aankwamen, vond ook het jaarlijkse Reggae festival plaats, dus liepen er tussen de hippies ook nog eens Thaise Bob Marleys met lange rasta's en imitatie Jack Sparrows rond. Met de motor hebben we een dag rond gereden in de omgeving van Pai, wat niet echt super bijzonder was. Vanuit Pai zijn we verder doorgereisd naar Mae Hong Son. Hier kwamen we tot de conclusie dat we een beetje klaar waren met trekkingen en hill tribes. Vooral omdat in Thailand al deze plaatsen zo ontzettend toeristisch zijn en je dus nooit ergens "alleen" en ongestoord kunt rondlopen. Omdat we Mae Hong Son ook zo'n een toeristische trekpleister vonden, besloten we om niet verder te reizen naar andere bergdorpen, maar om weer terug te gaan naar Chiang Mai. Hier hebben we het plan gemaakt om eerst af te reizen naar de eilanden van Thailand en daarna een kijkje te gaan nemen in Myanmar. Door deze beslissing kon Sabrina ook nog eens een thaise kookcursus doen in Chiang Mai..... (wat een lucky!). Volgens Sabrina heeft ze een hele dag les gehad in het maken van allerlei thaise gerechten (curry-, kip- en noodlegerechten etc) dus als we weer terug zijn in Nederland zijn jullie bij deze uitgenodigd voor een thaise maaltijd! (ik weet niet of ze ook les heeft gehad in het koken voor grote groepen maar dat zien we dan wel...hehe). Vanuit Chiang Mai zijn we via Sukothai, de oude hoofdstad van Thailand die bekend staat om zijn oude tempelcomplex, langzaam weer terug naar Bangkok gereisd.
Bangkok
Wel een gek idee om na 3,5 maand weer aan te komen aan in Bangkok, het startpunt van onze reis. Het voelde alsof onze reis er op zat na een rondje door Cambodja, Vietnam en Laos. We bekeken de stad beiden met hele andere ogen, als dat we dat deden in de eerste week. Na meerdere grotere steden in Azie te hebben bezocht (Ho Chi Minh City en Hanoi) was het voor ons weer een beetje een thuisbasis, waar ook echt weer alles te verkrijgen en vooral veel te doen is. Na een aantal dagen in Bangkok te hebben rondgeslenterd, geshopt en naar de Imax (grote bios) te zijn geweest (voor 3 euro) waren we echt toe aan een aantal dagen strand. Na afscheid te hebben genomen van de ouders van Sab (die gingen weer terug naar Nederland) en Raymond (oudcollega en vriend van Ronald) te hebben ontmoet, zijn we afgereisd naar het eiland Ko Pha Ngan om weer eens lekker te luieren op het strand en natuurlijk om de welbekende fullmoonparty mee te maken!
Ko Pha Ngan
Hat rin (de costa del tingeling van het eiland) probeerden we te bewaren voor de full moon party dus we besloten in een baai naast deze plaats te verblijven. De enige mogelijkheid om hier te komen was per sloep vanaf het strand van Hat rin. Die dagen hebben we heerlijk geisoleerd (weg van de 24-uur party sfeer) een aantal dagen op het strand gelegen. Op de dag van de fullmoonparty kregen we te horen dat het feest twee dagen later zou plaatsvinden in verband met de Thaise verkiezingen (lekker vaag). Waarom er tijdens de nacht van echt volle maan geen feest gevierd kon worden, is ons nog steeds onduidelijk. Laten we het er op houden dat het gewoon hoort bij Azie! Na zonsondergang barstte het feest los op het strand (onder een niet zichtbare maan helaas, maar op dat moment doet dat er ook niet meer toe). Het was een van de drukbezochtste fullmoonpartys van het seizoen, dus het hele strand stond dan ook vol met dansende mensen met buckets vol drank. Die buckets (300ml rum, 1 blikje cola en redbull samen in een emmer) hakken er aardig in want om een uur of drie ging het licht bij ons uit. Tijd om weer met de sloep naar huis te gaan, het wachten was nog op Raymond die het nodig vond om nog twee keer uit de boot te donderen voordat we naar ons bedje konden. Kortom Full moon party, een prima feessie en moet je een keer meegemaakt te hebben! Na ons bezoek aan de eilanden was het tijd om terug te keren naar Bangkok om onze vlucht naar Myanmar te halen.
Myanmar
Alles wat we de afgelopen vier maanden hebben meegemaakt in Azie bleek toch niet helemaal op te gaan voor Myanmar (het oude Burma/Birma). Wat een land is dat zeg! Nadat we waren geland in Yangon (Rangoon) en een rondje door de stad aan het lopen waren, hadden we echt het gevoel alsof we ons in India bevonden. De mensen zijn veel donkerder qua huidskleur, alle mannen en vrouwen dragen wikkelrokken, de bussen die er rondrijden zijn uit het jaar 1946 en totaal overbepakt met mensen (niet alleen binnen in de bus, maar ook op het dak en zelfs aan de zijkanten buiten de bus!). De straten zijn roodgekleurd van alle klodders pruimtabak en op veel plekken vind je nog een semi open riool. Kortom een nogal indrukwekkende ervaring. Op de tweede dag kregen we allebei te maken met een voedselvergiftiging dus konden we gezellig 24 uur op onze kamer blijven zitten en af en toe een uitstapje maken naar de toiletten op de begane grond. Als we dan weer in bed lagen, konden we genieten van de (door ons geproduceerde) stank want het riool liep onder ons (enige) raam door. Daarnaast viel om de 45 minuten de stroom uit, zodat de dieselgenerator lekker zijn gang kon gaan om ons wakker te houden....Welkom in Myanmar!
Toen we ons weer wat beter voelden, zijn we met de bus richting Inle Lake afgereisd. De bus in Myanmar wordt niet alleen gebruik voor personen vervoer, maar ook voor het transport van andere zaken (grote zakken rijst en andere voedingsmiddelen). De hele achterkant van de bus wordt tot aan het dak volgepropt met dozen en zakken! Om het verlies van deze zitplaatsen te compenseren, stonden er allemaal klapstoeltjes in het gangpad van de bus (en zat je buurman zowat bij je op schoot). Na 16 uur niet echt heel comfortabel in de bus te hebben gezeten, kwamen we in Inle Lake aan bij een guesthouse dat naast een tempel lag. Elke ochtend hadden we een ontbijt in de tuin van de tempel een goede plek om weer een beetje op krachten te komen. Inle lake is een fantastische plek waar de mensen wonen en werken op het water. Je heb namelijk in dit 22km lange meer enorme tuinen waar men tomaten, komkommers en allerlei andere soorten groenten en fruit kweekt. Een grappig iets is dat de vissers hier roeien met hun voeten iets wat men nergens anders ter wereld doet.
Vanuit Inle lake zijn we met de pick-up truck naar Kalaw vertrokken om daar een trekking te gaan doen. Een trekking op zich, was ook de rit er naar toe. De 40km die we moesten afleggen bleek een van de meest tijdrovende stukken snelweg van het land te beslaan! Als we praten over de snelweg van Myanmar dan is de enige overeenkomst met de het Nederlandse begrip dat er ook verkeer overheen rijdt. Daarbij houdt alles op. Het heeft namelijk meer iets weg van een zandweg met gigantische gaten. Kortom 6uur later kwamen we aan in Kalaw! Het was de moeite waard, want de 22km lange dagtrekking door bergen en tussen koloniale Britse villa's was onzettend mooi.
Nadat we uit Kalaw waren vertrokken zijn we, via de stad Mandalay, verder getrokken naar Bagan. Bagan was voor ons een van de highlights tijdens ons bezoek aan Myanmar. Bagan heeft de grootste verzameling boeddhistische tempels ruines en stoepas ter wereld en ligt op de vlakte van de Irrawaddy rivier. De meesten tempels (zo'n 3000 stuks) zijn zo rond de 750 jaar oud, maar er worden nu nog steeds nieuwe bij gebouwd. Het heeft wel wat weg van Angkor Watt in Cambodja, maar is alleen veel minder bekend, waarschijnlijk omdat de regering toerisme niet aanmoedigd. We hebben hier drie dagen rondgefietst. Echt waanzinnig mooi en maar ook ontzettend heet! De middagtemperatuur liep daar gemakkelijk op tot boven de 40 graden en met weinig schaduw is dat niet de meest ideale temperatuur voor een fietstocht. Dus om 6uur opstaan, dan tot 11uur rondfietsen, dutje doen en dan in de avond naar de zonsondergang kijken was onze dagindeling. Vermoeiend allemaal.... ;-)
Myanmar is een wereld apart. Het dagelijkse leven wordt enorm beinvloed door de Junta (de militaire regering). Zo is vrijuit spreken over de regering absoluut not done, e-mail verkeer (zonder controle) is illegaal, de regering bepaald wanneer er stroom is of niet, gsm verkeer bestaat nauwelijks en alle openlijke protest tegen de regering wordt met harde maatregelen (soms letterlijk) neergeslagen. Tijdens de laatste verkiezingen heeft de democratische partij veruit de meeste stemmen gekregen, helaas is deze overwinning door miltaire machtshebbers nooit erkend. Na de verkiezingen werden veel leden van de National League for Democracy gevangen gezet.
De mensen zijn over het algemeen erg arm. Zoals te lezen valt is het dagelijkse leven voor de locals zeker niet gemakkelijk, maar ondanks alles zijn het de meest vriendelijke mensen die wij zijn tegengekomen op onze reis. Altijd een glimlach op hun gezicht, altijd bereid om je te helpen, altijd in voor een praatje (de locals willen graag hun engels oefenen) en met een beetje geluk wordt je achter op de brommer naar huis gebracht als je je aan de andere kant van de stad bevindt (zoals wij hebben ervaren). Het enige wat wij kunnen doen is zorgen dat het geld dat wij uitgeven niet terrecht komt bij de regering, maar bij de plaatselijke bevolking. Dit is niet altijd even gemakkelijk, omdat altijd een gedeelte van ons geld gaat naar overheidbelasting. De toeristen sector is de enige "vrije" bron van inkomsten voor de locals en ze hebben dus toeristen nodig om te kunnen leven, alleen die zijn er nauwelijks na de voorvallen in september. Tijdens onze 2,5 week in Myanmar zijn we hooguit 50 andere toeristen tegengekomen, kun je nagaan!
Momenteel zitten we weer in Bangkok (de vierde keer). En inderdaad deze stad lijkt wel een soort van thuisbasis geworden. We zijn hier om de laatste inkopen te doen om vervolgens af te zakken naar het zuiden van Thailand, even een paar dagen bij komen op de eilanden (Ko Lanta en Ko Lipe). Vanuit hier gaan we dan verder naar Maleysie en Singapore. Op 28 april vliegen we vanaf Bali naar Darwin in Australie waar we het openbaar vervoer zullen verruilen voor onze eigen kampeerbus.
Dus, voorlopig blijven we nog wel even weg!
Liefs Ronald en Sabrina
PS: Af en toe missen we de dingetjes uit Europa wel hoor! Elke dag rijst en noodles klinkt heel exotisch, maar we zouden echt een moord doen voor een oerhollandse bruine boterham!
Hier weer eens berichtje van ons. Na 1,5 maand vonden we het wel weer eens tijd om een kleine update te geven van onze belevenissen van deze afgelopen tijd!
Eind januari zijn we vanuit Vientiane weer helemaal ophoog gereisd naar het noorden van Laos, naar de plaats Luang Nam Tha. Alleen werden we daar beide getroffen door een virus, dus onze plannen om daar een eco trekking te gaan doen, vielen daardoor helaas in duigen. Ronnie heeft nog een dag op een mountainbike rondgecrosst wat hij een goede dagbesteding vond. Vanuit Luang Nam Tha zijn we richting de grensovergang tussen Thailand en Laos gereisd. De grensovergang was erg apart, omdat de grens tussen de twee landen precies in het midden van de Mekong lag, die de landen van elkaar scheidde. Thailand, was na een maand Laos, weer even een andere wereld. Ten eerste is er overal weer verkeer en ten tweede vind je op bijna elke straathoek een 7-eleven (supermarkt) waar je echt weer vanalles kon krijgen. Ten derde zijn er in Thailand "goedaangelegde" (lees geen hobbelige) wegen. Dat maakt het reizen wel weer een stuk comfortabeler. Via Chiang Rai (Golden Triangle) zijn we doorgereisd naar Chiang Mai waar we de ouders van Sabrina hebben ontmoet. Ontzettend leuk voor ons om weer familie te treffen en vooral voor Sab om haar ouders weer te zien na 3,5 maand onderweg te zijn! Samen met Willem en Marrie hebben we een tweedaagse trekking gedaan in de omgeving van Chiang Mai. De twee dagen stonden naast het wandelen door de schitterende natuur in het teken van raften en bambooraften. Helaas was het water niet echt erg hoog, maar dat maakte het er niet minder om. We zouden tijdens de trekking overnachten in het dorp van de longnecks, maar dat viel bij aankomst een beetje tegen. Het had meer iets weg van een fotoshoot met een paar longnecks die "toevallig" langs ons dropje kwamen lopen. Wij hadden namelijk graag willen zien hoe zij echt leven. De slaapplaats in het kamp was te omschrijven als behoorlijk back to basic. Lees; slapen op bamboo stokken met super dunne rietenmatjes en waar de kippen 's nachts door je hut heen scharrelden. Evengoed toch nog aardig geslapen na een dag wandelen door de jungle. Op de tweede dag van de excursie was het tijd voor (bamboo)raften en olifantrijden. Vooral het olifantrijden was een erg leuke en aparte ervaring.
Na een aantal erg gezellige dagen te hebben doorgebracht met de ouders van Sabrina, was het al weer tijd om ieder een eigen weg te gaan. Zij gingen naar de zuidelijke stranden van Thailand en wij richting Pai. Pai ligt dichtbij de Burmese grens en is een gezellig klein dorpje aan een rivier, wat de westerse (neo)hippies zich tot hun hometown hebben gemaakt. Iedere avond speelden bandjes live jazz- en rockmuziek op straat, wat het dorpje een erg relaxte sfeer gaf. Net in de weekend dat wij er aankwamen, vond ook het jaarlijkse Reggae festival plaats, dus liepen er tussen de hippies ook nog eens Thaise Bob Marleys met lange rasta's en imitatie Jack Sparrows rond. Met de motor hebben we een dag rond gereden in de omgeving van Pai, wat niet echt super bijzonder was. Vanuit Pai zijn we verder doorgereisd naar Mae Hong Son. Hier kwamen we tot de conclusie dat we een beetje klaar waren met trekkingen en hill tribes. Vooral omdat in Thailand al deze plaatsen zo ontzettend toeristisch zijn en je dus nooit ergens "alleen" en ongestoord kunt rondlopen. Omdat we Mae Hong Son ook zo'n een toeristische trekpleister vonden, besloten we om niet verder te reizen naar andere bergdorpen, maar om weer terug te gaan naar Chiang Mai. Hier hebben we het plan gemaakt om eerst af te reizen naar de eilanden van Thailand en daarna een kijkje te gaan nemen in Myanmar. Door deze beslissing kon Sabrina ook nog eens een thaise kookcursus doen in Chiang Mai..... (wat een lucky!). Volgens Sabrina heeft ze een hele dag les gehad in het maken van allerlei thaise gerechten (curry-, kip- en noodlegerechten etc) dus als we weer terug zijn in Nederland zijn jullie bij deze uitgenodigd voor een thaise maaltijd! (ik weet niet of ze ook les heeft gehad in het koken voor grote groepen maar dat zien we dan wel...hehe). Vanuit Chiang Mai zijn we via Sukothai, de oude hoofdstad van Thailand die bekend staat om zijn oude tempelcomplex, langzaam weer terug naar Bangkok gereisd.
Bangkok
Wel een gek idee om na 3,5 maand weer aan te komen aan in Bangkok, het startpunt van onze reis. Het voelde alsof onze reis er op zat na een rondje door Cambodja, Vietnam en Laos. We bekeken de stad beiden met hele andere ogen, als dat we dat deden in de eerste week. Na meerdere grotere steden in Azie te hebben bezocht (Ho Chi Minh City en Hanoi) was het voor ons weer een beetje een thuisbasis, waar ook echt weer alles te verkrijgen en vooral veel te doen is. Na een aantal dagen in Bangkok te hebben rondgeslenterd, geshopt en naar de Imax (grote bios) te zijn geweest (voor 3 euro) waren we echt toe aan een aantal dagen strand. Na afscheid te hebben genomen van de ouders van Sab (die gingen weer terug naar Nederland) en Raymond (oudcollega en vriend van Ronald) te hebben ontmoet, zijn we afgereisd naar het eiland Ko Pha Ngan om weer eens lekker te luieren op het strand en natuurlijk om de welbekende fullmoonparty mee te maken!
Ko Pha Ngan
Hat rin (de costa del tingeling van het eiland) probeerden we te bewaren voor de full moon party dus we besloten in een baai naast deze plaats te verblijven. De enige mogelijkheid om hier te komen was per sloep vanaf het strand van Hat rin. Die dagen hebben we heerlijk geisoleerd (weg van de 24-uur party sfeer) een aantal dagen op het strand gelegen. Op de dag van de fullmoonparty kregen we te horen dat het feest twee dagen later zou plaatsvinden in verband met de Thaise verkiezingen (lekker vaag). Waarom er tijdens de nacht van echt volle maan geen feest gevierd kon worden, is ons nog steeds onduidelijk. Laten we het er op houden dat het gewoon hoort bij Azie! Na zonsondergang barstte het feest los op het strand (onder een niet zichtbare maan helaas, maar op dat moment doet dat er ook niet meer toe). Het was een van de drukbezochtste fullmoonpartys van het seizoen, dus het hele strand stond dan ook vol met dansende mensen met buckets vol drank. Die buckets (300ml rum, 1 blikje cola en redbull samen in een emmer) hakken er aardig in want om een uur of drie ging het licht bij ons uit. Tijd om weer met de sloep naar huis te gaan, het wachten was nog op Raymond die het nodig vond om nog twee keer uit de boot te donderen voordat we naar ons bedje konden. Kortom Full moon party, een prima feessie en moet je een keer meegemaakt te hebben! Na ons bezoek aan de eilanden was het tijd om terug te keren naar Bangkok om onze vlucht naar Myanmar te halen.
Myanmar
Alles wat we de afgelopen vier maanden hebben meegemaakt in Azie bleek toch niet helemaal op te gaan voor Myanmar (het oude Burma/Birma). Wat een land is dat zeg! Nadat we waren geland in Yangon (Rangoon) en een rondje door de stad aan het lopen waren, hadden we echt het gevoel alsof we ons in India bevonden. De mensen zijn veel donkerder qua huidskleur, alle mannen en vrouwen dragen wikkelrokken, de bussen die er rondrijden zijn uit het jaar 1946 en totaal overbepakt met mensen (niet alleen binnen in de bus, maar ook op het dak en zelfs aan de zijkanten buiten de bus!). De straten zijn roodgekleurd van alle klodders pruimtabak en op veel plekken vind je nog een semi open riool. Kortom een nogal indrukwekkende ervaring. Op de tweede dag kregen we allebei te maken met een voedselvergiftiging dus konden we gezellig 24 uur op onze kamer blijven zitten en af en toe een uitstapje maken naar de toiletten op de begane grond. Als we dan weer in bed lagen, konden we genieten van de (door ons geproduceerde) stank want het riool liep onder ons (enige) raam door. Daarnaast viel om de 45 minuten de stroom uit, zodat de dieselgenerator lekker zijn gang kon gaan om ons wakker te houden....Welkom in Myanmar!
Toen we ons weer wat beter voelden, zijn we met de bus richting Inle Lake afgereisd. De bus in Myanmar wordt niet alleen gebruik voor personen vervoer, maar ook voor het transport van andere zaken (grote zakken rijst en andere voedingsmiddelen). De hele achterkant van de bus wordt tot aan het dak volgepropt met dozen en zakken! Om het verlies van deze zitplaatsen te compenseren, stonden er allemaal klapstoeltjes in het gangpad van de bus (en zat je buurman zowat bij je op schoot). Na 16 uur niet echt heel comfortabel in de bus te hebben gezeten, kwamen we in Inle Lake aan bij een guesthouse dat naast een tempel lag. Elke ochtend hadden we een ontbijt in de tuin van de tempel een goede plek om weer een beetje op krachten te komen. Inle lake is een fantastische plek waar de mensen wonen en werken op het water. Je heb namelijk in dit 22km lange meer enorme tuinen waar men tomaten, komkommers en allerlei andere soorten groenten en fruit kweekt. Een grappig iets is dat de vissers hier roeien met hun voeten iets wat men nergens anders ter wereld doet.
Vanuit Inle lake zijn we met de pick-up truck naar Kalaw vertrokken om daar een trekking te gaan doen. Een trekking op zich, was ook de rit er naar toe. De 40km die we moesten afleggen bleek een van de meest tijdrovende stukken snelweg van het land te beslaan! Als we praten over de snelweg van Myanmar dan is de enige overeenkomst met de het Nederlandse begrip dat er ook verkeer overheen rijdt. Daarbij houdt alles op. Het heeft namelijk meer iets weg van een zandweg met gigantische gaten. Kortom 6uur later kwamen we aan in Kalaw! Het was de moeite waard, want de 22km lange dagtrekking door bergen en tussen koloniale Britse villa's was onzettend mooi.
Nadat we uit Kalaw waren vertrokken zijn we, via de stad Mandalay, verder getrokken naar Bagan. Bagan was voor ons een van de highlights tijdens ons bezoek aan Myanmar. Bagan heeft de grootste verzameling boeddhistische tempels ruines en stoepas ter wereld en ligt op de vlakte van de Irrawaddy rivier. De meesten tempels (zo'n 3000 stuks) zijn zo rond de 750 jaar oud, maar er worden nu nog steeds nieuwe bij gebouwd. Het heeft wel wat weg van Angkor Watt in Cambodja, maar is alleen veel minder bekend, waarschijnlijk omdat de regering toerisme niet aanmoedigd. We hebben hier drie dagen rondgefietst. Echt waanzinnig mooi en maar ook ontzettend heet! De middagtemperatuur liep daar gemakkelijk op tot boven de 40 graden en met weinig schaduw is dat niet de meest ideale temperatuur voor een fietstocht. Dus om 6uur opstaan, dan tot 11uur rondfietsen, dutje doen en dan in de avond naar de zonsondergang kijken was onze dagindeling. Vermoeiend allemaal.... ;-)
Myanmar is een wereld apart. Het dagelijkse leven wordt enorm beinvloed door de Junta (de militaire regering). Zo is vrijuit spreken over de regering absoluut not done, e-mail verkeer (zonder controle) is illegaal, de regering bepaald wanneer er stroom is of niet, gsm verkeer bestaat nauwelijks en alle openlijke protest tegen de regering wordt met harde maatregelen (soms letterlijk) neergeslagen. Tijdens de laatste verkiezingen heeft de democratische partij veruit de meeste stemmen gekregen, helaas is deze overwinning door miltaire machtshebbers nooit erkend. Na de verkiezingen werden veel leden van de National League for Democracy gevangen gezet.
De mensen zijn over het algemeen erg arm. Zoals te lezen valt is het dagelijkse leven voor de locals zeker niet gemakkelijk, maar ondanks alles zijn het de meest vriendelijke mensen die wij zijn tegengekomen op onze reis. Altijd een glimlach op hun gezicht, altijd bereid om je te helpen, altijd in voor een praatje (de locals willen graag hun engels oefenen) en met een beetje geluk wordt je achter op de brommer naar huis gebracht als je je aan de andere kant van de stad bevindt (zoals wij hebben ervaren). Het enige wat wij kunnen doen is zorgen dat het geld dat wij uitgeven niet terrecht komt bij de regering, maar bij de plaatselijke bevolking. Dit is niet altijd even gemakkelijk, omdat altijd een gedeelte van ons geld gaat naar overheidbelasting. De toeristen sector is de enige "vrije" bron van inkomsten voor de locals en ze hebben dus toeristen nodig om te kunnen leven, alleen die zijn er nauwelijks na de voorvallen in september. Tijdens onze 2,5 week in Myanmar zijn we hooguit 50 andere toeristen tegengekomen, kun je nagaan!
Momenteel zitten we weer in Bangkok (de vierde keer). En inderdaad deze stad lijkt wel een soort van thuisbasis geworden. We zijn hier om de laatste inkopen te doen om vervolgens af te zakken naar het zuiden van Thailand, even een paar dagen bij komen op de eilanden (Ko Lanta en Ko Lipe). Vanuit hier gaan we dan verder naar Maleysie en Singapore. Op 28 april vliegen we vanaf Bali naar Darwin in Australie waar we het openbaar vervoer zullen verruilen voor onze eigen kampeerbus.
Dus, voorlopig blijven we nog wel even weg!
Liefs Ronald en Sabrina
PS: Af en toe missen we de dingetjes uit Europa wel hoor! Elke dag rijst en noodles klinkt heel exotisch, maar we zouden echt een moord doen voor een oerhollandse bruine boterham!
-
19 Maart 2008 - 09:08
Jaap:
Stay black brotha! Ook namens het ontsnapte zeehondje davey... -
19 Maart 2008 - 09:12
Rosalie:
Lieve sabbie en ro!
Wat een geweldig verhaal weer! Terwijl ik dit aan typen ben, stromen jullie foto' s binnen...heel leuk om te zien! Zo ver weg, maar toch alletwee op dezelfde site aanwezig ;) gek idee!
Jullie hebben weer enorm veel gezien en meegemaakt, heel vet! Papa en mama hebben het nog steeds over jullie avonturen en dat kan ik mij heel goed voorstellen. wat een land!!! Echt om gek van te worden, wat een mooie dingen! En jullie filmpje was echt heeeeel leuk en fijn om te zien! Jullie zien er goed uit he!
Sabbie, wij gaan snel skypen he! Ik heb er nu al zin in....Helemaal leuk!
Dikke kus Rosie!
-
19 Maart 2008 - 12:14
Ellis:
Ha lieve broerie en Sabbie!
Ik mis jullie wel hoor!Helemaal als ik de verhalen zo lees...wat gaaf!Ik ben ondertussen bijna helemaal ingeburgerd in Amsterdam.hahahaha. En Joost komt ook al bijna terug, dus dat is helemaal super!Als ik zo alle fotos en verhalen lees, denk ik...misschien is het ook wel super leuk als Joost en ik in de zomer jullie kant opkomen!Ik heb toch vroeg vakantie..geen idee waar jullie dan zijn en of dat ook voor ons te doen is (in 2/3 weken)?Maar, ik hoor het wel van jullei!Zou toch wel super gaaf zijn..neem ik ook een bruin broodje voor je mee, hoor broer!hahhaha!
Dikke kus, Ellis.
p.s; Rosalie...ik heb geen nummer van je, maar ik fiets bijna iedere dag zowat langs jou huis.Keerjte koffie doen?Liefs, Ellis! -
19 Maart 2008 - 18:52
BIG WILLEM:
Hier heb ik naar uitgekeken , want ik ben getuige geweest hoe Knabbel en Babbel zich vermaken in Azie . Nu schrijven jullie zo leuk en geven aan hoe het daar is , nu daar is geen letter van verzonnen , wat hebben wij een mooie reis gehad zeg , dit realiseerde wij ons pas toen we terug waren en de foto's op ons gemak konden bekijken . Wat was het leuk om met jullie een klein weekje op te trekken , ik keek erg uit naar de ontmoeting met jullie , zie jullie nog aan komen slenteren in Chiang Mai , ik rennend en jullie zo rustig en relaxed .We kregen ook meteen les hoe je Budget reizen moet . Wij gaan zeer zeker weer naar Thailand , nu veel plezier an let's be carefull out there . -
20 Maart 2008 - 08:02
Thom:
Leuk om weer eens iets te lezen van jullie. De avonturen en belevenissen blijven maar doorstromen, wat een aktie.Zelfs als ik jullie verhaal heb gelezen denk ik af en toe,ik ga ook effe uitrusten ergens op een stil en verlaten strand.Sab, heb natuurlijk zitten smullen van alle verhalen van je vader en moeder.Nou jongens opzuigen en blijven genieten van alles wat je meemaakt!! Liefs van Thom (Caroline en Joep) -
20 Maart 2008 - 18:49
Oma En Opa:
lieve ronald en sabrina
wat een prachtig verhaal en wat maken jullie veel mee je kunt er straks wel een Boek over schrijven plus de foto,s dat wort dan een geweldige herinnering voor later bij jullie heel warm en hier regen en hagelbuien dus geniet nog maar van het mooie weer
Kusjes OPA en OMA -
21 Maart 2008 - 15:18
Lyda:
Nou, als ik het allemaal zo lees zien we jullie voorlopig nog niet terug. Wat een heerlijk avontuur! Alleen de foto's zien is al genieten... ben nu al nieuwsgierig naar jullie Australie verhalen. Vandaag 21 maart sneeuwt het in Nederland en niet zo zuinig ook maar het blijft nauwelijks liggen. Het is stervens koud en zo met de paasdagen voor de deur is het goed te doen bij de kachel. We gaan met Marrie, Willem, Roos en Oma op met pasen kaasfondue eten met jawel.... bruin brood! Nou ik wens jullie weer heel veel plezier met de verdere reis en kijk uit naar alle nieuwe berichten!
Liefs, Lyda -
25 Maart 2008 - 16:12
Marsha:
Hai Sab en Ro, het klinkt allemaal spannend hoor... een ervaring voor het leven. Die foto op het strand ziet er ook erg goed uit... Ach ach, en ik maar werken hierzo. Gelukkig ga ik in augustus ook naar Thailand. :-)
heb wel weer zin om met je af te spreken maar het duurt nog een eeuwigheid.
xxx Mars -
28 Maart 2008 - 04:01
Annemiek:
hello hello! al aangekomen op koh lipe? wat een rotdag was woensdag zeg! alles ging mis en heb uiteindelijk veel meer geld moeten dokken om op koh phangan te komen. en vond het er eigenlijk niet zo boeiend dus ben gister naar koh tao gegaan waar ik nu dus zit. wel relaxed eilandje! ga morgen even een snorkeltrip doen en verder helemaal niks!! alleen maar bruin (rood dus) bakken en zwemmen. hoe is het weer nu bij jullie?
nou, ik vond het hartstikke gezellig met jullie en nog bedankt voor jullie goede zorgen zondag. nog heeeeeel veel plezier en misschien tot in a'dam of haarlem! groetjes, annemiek -
28 Maart 2008 - 14:31
Tim V:
Heey Ronald en Sabrina,
lekker hoor zo'n leventje!! Ik moet zeggen dat ik sowieso jaloers ben op mensen die reizen, maar helemaal op jullie als ik alles zo lees en zie!
Torill en ik gaan begin mei ook een maand richting Zuid-Oost Azie, wrsl Thailand en Cambodja! Ooja Sab, ik heb vandaag opgezegd bij Graydon. Dus eind april ben ik weg (na zes jaar!). En in juni begin ik deels voor mezelf en ga ik voor Jean-Louis werken.
Ik lees net dat jullie eind april vertrekken richting Bali en Australie! Wij gaan eerst naar Bangkok en zien daarna wel verder..... Als jullie tips hebben (lijkt me wel naar 4 keer) dan lees ik het graag!!
Heel veel plezier nog he!
Grtz Tim -
31 Maart 2008 - 09:33
Gerda:
Hoi Sabrina en Ronald.Ik ben door de omstandigheden (met opa) nu ook op de hoogte van jullie rondreis.Ik volg nu al een tijdje jullie site en vind het geweldig wat jullie allemaal beleven!!!Ook heb ik al een heleboel verhalen van je ouders gehoord over de reis.Ik blijf jullie volgen.Groetjes Gerda,Wim,Dylan en Luke. -
31 Maart 2008 - 12:52
Berivan:
zit in juf gerie zen klass
ze is trotss op juulie en ik fint zelff moii,e fotoss allebij lekker bruinn :P ;) -
05 April 2008 - 10:05
Ellis!:
Lieve schatten, wilde nog even zeggen dat ik het helemaal super vond dat we v.d week zo leuk hebben bijgekletst via de Skype! Klonk allemaal erg goed. We houden contact via mail/sms en Skype! Geniet vooral en eet in Australie straks maar lekker weer wat anders dan rijst en kip!hahaha :) Liefs, Joost en Ellis! -
06 April 2008 - 09:54
Ruth:
Heeey, wat een prachtige foto's en verhalen weer! Hoorde van Michel dat jullie gezellig bijgekletst hebben, wel al weer een tijdje geleden, maar goed. Leuk hoor:)
xxx Ruth -
14 April 2008 - 17:57
Barbara:
Hoi Ronald en Sabrina,
vooral de "stille plekken" in jullie verhalen en de rust en ruimte op sommige foto's doen het me ... heerlijk! En natuurlijk ook de vrijheid van reizen, verantwoordelijk alleen maar voor jullie zelf,vrij om plannen te veranderen ... ik geniet van jullie verhalen.
Zo te zien blijf je op een dieet van rijst en noodles, met wat gratis geschud en gezweet in volle bussen en hier en daar een virusje toch in een goede conditie en slank en gespierd, jullie zien er geweldig uit!
Blijf genieten van het "wegblijven".
Groetjes uit zonnig Amsterdam,
liefs,Barbara Nic. M. -
22 April 2008 - 11:24
Edwin En Nathalie:
Hallo,
Leuke site, alleen een beetje achterop geraakt met bijwerken ;) Via deze weg willen wij iig nog even laten weten dat we een gezellige tijd met jullie hebben gehad en misschien zien we elkaar nog even op Bali. Zoniet, dan wensen wij jullie nog een geweldige verdere reis toe en wie weet zien we elkaar nog eens in NL.
Groetjes,
Ed en Naat (nu nog in/op Lombok) -
24 April 2008 - 16:22
Sophie:
He Sabrien en Ronald!
Beetje late reactie van mij op jullie verhaal, maar het was weer erg leuk om te lezen! Jullie hebben weer veel avonturen mee gemaakt. Hier in Adam alles zn gangetje. Volgende week een korte week ivm Koninginnedag. Goede vlucht naar Australië en ik ben al weer benieuwd naar een nieuw avontuur!
X Sophie -
24 April 2008 - 18:35
BIG WILLEM:
Nog 4 dagen en dan Australie , kijk uit naar de nieuwe avonturen van Sabbie en Ronnie . -
04 Mei 2008 - 12:27
Sophie:
Hé Sabrina en Ronald, bedankt voor jullie kaartje voor mn verjaardag. Ik ben 30 geworden... :) Super leuke dag gehad, eerst Koninginnedag natuurlijk en toen was ik om 12u 's nachts jarig. 1 mei zijn we 's avonds lekker uiteten geweest. Mike was gister (3 mei) jarig en toe hebben we een borreltje gegeven in cafe Wilhelmina, vlakbij jullie huis in Adam.
Ik heb ook skype en msn. Heb alleen jullie (hotmail)mailadres niet. wat is jullie skypenaam? Leuk als we "live" kunnen kletsen.
Ook de groeten van Mike!
X Sophie -
05 Mei 2008 - 11:05
Ellis!:
Hallo lieverds!Wat super om alle goede berichten te horen vanuit Australie! Ik ben zo benieuwd naar die bus van jullie :) Maken jullie ff snel een foto? Ik zie jullie al door Australie rijden, met jullie chill-bus!!
Ik ben nu weer in Amsterdam, na een paar dagen Boekelo (heerlijk rustig!), super lekker weer deze week, dus ook wij genieten van de vakantie! Papa en mama zitten in Ierland, met regen...beetje jammer :( Met Boris en Maks is alles goed, lekker langs het watergat gewandeld maar ze vinden het wel tijd dat ze weer een keer door jullie worden uitgelaten!!!
Koniginnedag was leuk, niet zo top weer en natuurlijk zonder jullie...volgend jaar moeten we het maar goed inhalen!
Dikke kus, Ellis en Joost!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
